33

Hoe ben je erachter gekomen dat je niet onze biologische dochter bent?'vroeg mijn adoptievader.
'Zoals jullie weten is Jacob mijn tweelingbroer, het is mij vanavond bij het kampvuur verteld.'
'Zou je je echte vader willen ontmoeten?'vroeg mijn adoptiemoeder.
'Ik heb hem vanavond ontmoet.'
'Billy Black is erg aardig en er is vast een reden dat hij je afstond.'
'Ik mag hem inderdaad en hij leek het oprecht jammer te vinden dat hij me niet kende.'
'Wij zijn uitgenodigd om morgenavond bij de Blacks te gaan eten.'
Toen barstte ik in tranen uit, ik voelde Toms warme arm om mij heen en hij trok me tegen zich aan.
'Rustig maar Pocahontas,'fluisterde hij.
Ik kalmeerde inderdaad een beetje maar mijn keken ons vreemd aan.
'Misschien moeten we even gaan slapen en morgen verder praten?'stelde mijn adoptievader voor.
'Graag,' stemde ik in, ik wou graag even alleen zijn.
Tom liet me los en volgde mij de trap op, bij mijn deur omhelsde hij me voor hij verder liep naar zijn eigen kamer. Ik liet me op bed vallen. De komende tijd zou er veel gaan veranderen en Tom en Jacob waren mijn enige zekerheid.