Hoofdstuk 21: De Conciërge

Bellatrix POV:
Aangezien professor Slakhoorn ziek was, hadden we om 11u een vrij uur. Nele sleurde me meteen mee naar de slaapzaal, waar ik zo ongeveer drie kwartier moest wachten. Ik vroeg me af waarom ze die tijdschriften eigenlijk nodig had op de badkamer.
'Nele, ben je bijna klaaaaar?' 'Nee!' 'Pffffft' dan maar een spelletje toverschaak tegen de pionnetjes zelf.
'Wat vind je....?' 'Waaaauw, Nele ik herken je bijna niet!' 'Is het overdreven?' 'Nee helemaal niet! Het is prachtig!' Neles haar was nu bruin met golven en nu het niet meer zo wild was, was het ook langer. Ze had een paars kleedje aan met bijpassende schoenen. 'Hoe heb je je haar eigenlijk zo gekregen?' 'Het stond in één van die tijdschriften van jou, hoe je dat moest doen' 'Het is echt mooi' 'Dank je, ik hoop dat Lucius dat ook vindt' 'Tuurlijk vindt hij dat! Hij moet wel gek zijn als hij dat niet zou vinden!' 'Oké, je bent toch zeker hé? Dat het niet té is?' 'Jahaa!' 'Oké, dan laat ik het zo. Ik moet nog wel even langs de keuken voor de picknickmand...' 'Zal ik dat anders doen? Dan heb ik wat beweging...' 'Zou je dat willen doen?' 'Tuurlijk!' 'Hee, Bel, sorry dat ik je alleen laat he, deze middag...' 'Is niks hoor, ik trek mijn plan wel'
Ik liep naar het portret met de fruitschaal, kietelde de peer en hup, ik was in de keuken. 'Hum-hum' de huiselven kwamen meteen aangelopen. 'Ik kom voor een picknickmand' 'Zeker, juffrouw' 'De elf maakte een diepe buiging, verdween en kwam iets later terug met een enorme picknickmand, die hij zelf amper kon dragen. 'Alsjeblieft, juffrouw' 'Bedankt'
Ik gaf de picknickmand aan Nele en liep naar de trap waar ik met Ariana had afgesproken. 'Hey, alles goed?' 'Hey, ready?' 'Jups!' 'Laten we gaan dan?' 'Wat gaan we nu doen?' 'Zie je zo!' We kwamen aan bij een klein kantoortje. 'Ooit de Conciërge al ontmoet?' 'Nee' 'Wel, hier is je kans!' Ariana klopte op de deur. Een lange, sullige jongeman deed de deur open 'Ja?' 'Hey, Argus, ken je me nog?' 'Ariana, t-tuurlijk' Ariana knipoogde naar mij 'Wat ben je van plan?' mompelde ik 'Plezier hebben' antwoordde ze. Dit leek me niet echt een slim plan maar k had niets anders te doen, dus ja 'Mogen we even binnen komen?' vroeg Ariana nogal flirterig 'J-ja hoor...' We kwamen in een klein, donker en stoffig kantoortje, er stond een bureau met enkele gammele stoelen en op het bureau lagen verscheidene tuchtdossiers. Ik zag er één liggen van Lucius en Rodolphus voor "rondhangen op de gangen" er stond ook nog ene Jake bij, maar die kende ik niet. 'Argus, dit is interessant, dit hier gaat over mijn broertje Jake,' zei Ariana, die het dossier blijkbaar ook had gezien 'Weet Perkamentus hier al iets van?' 'Nee, ik vertel het hem straks' 'Maar dat is toch nodig? Ik bedoel kan je dat niet voor één keer door de vingers zien?' 'Ariana had blijkbaar geen schaamte want ze vleidde zich openlijk tegen Argus aan 'Wel, eigenlijk mag dat niet' Argus werd zichtbaar roder en roder 'Toe, Argus, voor mij?' 'G-goed dan, maar tegen niemand zeggen he' 'Tuurlijk niet, bedankt Argus, je bent een schat!' Ariana gaf de conciërge een kus en liep plots het kantoor uit 'Dag, meneer' stamelde ik nog, een beetje verward van wat er was gebeurd, en liep het kantoortje uit, Ariana achterna.