16. shocked

ik kon alleen maar geschokt naar seth staren nadat hij alles had gezegd. ik hoorde de woorden, maar ik kon ze niet begrijpen.
natuurlijk wist ik al wat inprenten was. de eerste keer dat ik jacob naar renesmee had zien kijken, had ik geweten dat er iets aan de hand was. een jongen keek normaal gesproken niet met zo veel liefde naar een meisje. het was zeldzaam. en daar kwam ook nog bij dat jacob een weerwolf was, en renesmee gedeeltelijk vampier. aartsvijanden. ze hadden me uitgelegd wat inprenten was, wat het met een weerwolf deed. ik had daarna een hele tijd naar Jacob en renesmee staan staren. ze zagen er compleet gelukkig uit.
het duurde een tijdje voordat ik eindelijk begreep wat Seth aan het zeggen was. hij hield van me, zou nooit meer een ander willen, wou niet dat ik stierf. mijn hart dreunde met de hoop die bij deze gedachte hoorde. was het echt mogelijk, dat iemand van mij kon houden?
alsof hij alle twijfels uit mijn lichaam wilde duwen, drukte Seth weer zijn lippen op die van mij. ze waren teder en zacht, maar tegelijkertijd ook dwingend. ik voelde mezelf zweven, samen met hem.
hij liet me los, keek me met liefde gevulde ogen aan. 'Alsjeblieft,' fluisterde hij zachtjes. 'Blijf alsjeblieft bij mij.'
ik knikte zacht. ik kon het niet; ik kon deze jongen niet achterlaten.
en dat zou ik ook niet doen.