~8~ my old diary (2)

Met een zachte plof zat ik op mijn bed, sloeg het boekje open waar ik bijna een halve eeuw geleden in geschreven had, en ik begon te lezen;



Hoi lief dagboek!



Ik denk dat je wel wilt weten hoe ik heet, of niet? Nou, ik ben Bellatrix Lestrange-Black. Maar jij mag gewoon Bella zeggen, hoor. (Voor zover je dat kan) Ik hou een dagboek bij omdat ik met niemand anders kan praten over al mijn problemen. Ik ben trouwens zeventien jaar. En doodoener. En daar ben ik ontzettend trots op, als ik eerlijk ben. Natuurlijk doet het me pijn om mensen te martelen, maar dit is de enige manier zodat ik dicht bij Voldemort kan zijn…

Dat is wel hoe ik ben. En ik denk niet dat ik elke dag zal gaan schrijven, maar als er iets aan de hand is, dan laat ik je dat meteen weten.



Liefs, Bella



Ik was een beetje ontroerd. Dit was zó lang geleden, toen was ik nog een beetje schattig en vriendelijk…
Ik sloeg de bladzijde om en las het volgende stukje;