The new kid *15*

Ik liep door de gang van de school, op elk kluisje zaten 2 foto's. 1 van Mike en 1 van lilly lock. Mike keek boos en schuldig maar in haar bruine ogen zag ik groot verdriet. Lilly had een grote lach op haar gezicht en in haar ogen zag ik opluchting. Ik liep verder. Mijn kluisje stond open en ik liep er naartoe. In mijn kluisje lag een klein zwart boekje met de optekst: Meenemen. Vreemd. Ik pakte het boekje en keek nog een keer in mijn kluisje. Helemaal leeg. Ik deed mijn kluisje dicht en keek weer naar het boekje. De optekst was veranderd er stond nu Openen op. Ik deed wat er stond en opende het boekje.
'Leugens, allemaal leugens.' hoorde ik uit het boek komen. Ik zag dat die tekst ook op de pagina stond. Ik sloeg de pagina om. 'Geloof ze niet.' klonk er weer uit het boek, maar dit keer hoorde ik ook echo's van de woorden om me heen komen. Ik sloeg nog een pagina om. 'Vertrouw ze niet.' De echo's die van de muren kwamen werden harder. Ik liet het boek vallen en deed een stap achteruit. De bladzijden vlogen om en de zinnen gingen kringelde om mijn hoofd heen. 'Het waren leugens.' 'Geloof ze niet.' 'Allemaal leugens.' 'luister alleen naar jezelf.' 'vertrouw ze niet.' klonk het om me heen. Het werd steeds harder.
'Niet luisteren.' 'Je kan de waarheid aan.' 'Probeer er achter te komen.' Ik keek om me heen en zag de de echo's van de foto's kwamen. Ik deed nog een paar passen achteruit. De pagina's sloegen sneller om. En de zinnen begonnnen zich door elkaar de mengen. Ik draaide me om en rende naar de deur toe. De stemmen werden harder en gingen sneller praten.
Ik kon geen woorden meer onderscheiden. Ik pakte de hendel van de deur vast met beide handen maar ik kreeg hem niet open. Ik trok zo hard als ik kon maar er kwam gegeen beweging in. Ik draaide me om en ik zag dat de muren op mij af kwamen. Ik ging met mijn rug tegen de deur staan. En keek hoe alle foto's langzaam naar me toe kwamen. Ik leunde naar achteren tegen de deur aan die met een gemakkelijke zwaai open ging. Aaah duwen, niet trekken. Ik kon me wel voor mijn kop slaan als ik niet achteruit op de grond viel. Ik draaide me om en zag dat ik vanaf de 4de verdieping naar deneden viel. Ik gilde het uit.

Met een bezweet voorhoofd werk ik wakker. Alle woorden draaide nog steeds in mijn hoofd. Maar over wat voor leugens hadden ze het. Ik ging rechtop zitten en veegde met de rug van mijn hand het zweet van mijn voorhoofd.
'Het was maar een droom,' Mompelde ik mezelf toe. 'Gewoon een droom.'