Brief aan mijn beste vriendin - Chapter 4

Moedeloos loop ik terug naar school. Ik weet dat het niet verstandig is, maar naar huis gaan is ook geen goed idee. Eenmaal binnen duw ik met moeite de deur open. Nee, mentorles! Nu krijg ik zeker een preek over hoe het had kunnen aflopen. Met hangend hoofd ga ik op mijn plaats zitten. Zo, mevrouw Willems is ook weer bij zinnen zie ik,' zet meneer Philipsen. 'Waar was je mee bezig? Je weet dat het heel anders had kunnen aflopen, hè?' Ik knik en kijk naar de grond. 'Ireen is nu naar de EHBO, laten we maar hopen dat het meevalt. Goed, dit lijkt me een goed idee voor een opstel over zinloos geweld. Minimaal 300 woorden. Goed, jullie hebben nog een... halfuur. Succes!' Zuchtend pak ik mijn pen en begin te schrijven.

Opstel over zinloos geweld
Lynn Willems, klas 3B
Titel: Brief aan mijn beste vriendin

Lieve Ireen,
Zinloos geweld is fut. Zeker as je je beste vriendin in een vlaag van verstandsverbijstering tegen de kluistjes smijt en haar een klap in het gezicht geeft. Dat is wel het ergste wat een mens kan doen. Ik weet niet wat me bezielde, het leek wel alsof er een knop in mijn hoofd omgedraaid werd. En het spijt me zó verschrikkelijk veel! Ik weet dat het heel erg fout is als je geweld gebruikt, tegen wie dan ook. Ik weet ook dat ik het koste wat kost goed wil maken, no matter what. Dus please, geef me nog een kans om het recht te zetten. Alsjeblieft, vergeef het me. Dat zal nog wel lang duren, als je maar weet dat ik er altijd voor je zal zijn. Daar zijn beste vrienden voor altijd voor.
Iloveyoumybabyboo,
forever.
Ps: Ik begrijp het ook als je me een tijdje niet wil zien.

Net als ik mijn opstel afrond, wordt er op de deur geklopt en de directeur komt binnen, met Ireen naast hem. 'Wil Lynn Willemseven meekomen?' Zwijgend loop ik de klas uit en als ik langs Ireen loop duw ik het opstel in haar handen. Dan loop ik achter de directeur aan naar beneden. 'Mevrouw Willems, u begrijpt dat Ireen er goed vanaf is gekomken en dat het anders had kunnen aflopen?' Zwijgend knik ik. 'En je begrijpt ook dat ik je ouders hierover moet inlichten?' Weer knik ik en directeur pakt de telefoon. 'Goedenmiddag, spreek ik met de ouders van Lynn willems? Zij heeft vanmiddag geweld tegen een medeleerling gebruikt. Ik verwacht dat u haar streng toespreekt. Maakt u zich maar geen zorgen over de straf. Dag mevrouw, nog een fijne dag verder.' Hij knalt de hoorn op de haak en zegt dan: 'Zo mevrouw Willems, dat wordt 2 weken propjes prikken op het plein. Zorg dat je morgen om 8 uur op school bent. Tot ziens mevrouw Willems.' zegt hij met een grijns terwijl ik de kamer uitloop. Fijn, 2 weken lang een half uur eerder opstaan. Bedankt, meneer de directeur.