Zinloos - Chapter 3

Moedeloos loop ik terug naar school. Ik weet dat het niet verstandig is, maar naar huis gaan is ook geen goed idee. Eenmaal binnen duw ik met moeite de deur open. Nee, mentorles! Nu krijg ik zeker een preek over hoe het had kunnen aflopen. Met hangend hoofd ga ik op mijn plaats zitten. Zo, mevrouw Willems is ook weer bij zinnen zie ik,' zet meneer Philipsen. 'Waar was je mee bezig? Je weet dat het heel anders had kunnen aflopen, hè?' Ik knik en kijk naar de grond. 'Ireen is nu naar de EHBO, laten we maar hopen dat het meevalt. Goed, dit lijkt me een goed idee voor een opstel over zinloos geweld. Minimaal 300 woorden. Goed, jullie hebben nog een... halfuur. Succes!' Zuchtend pak ik mijn pen en begin te schrijven.

Opstel over zinloos geweld
Lynn Willems, klas 3B
Titel: Brief aan mijn beste vriendin

Lieve Ireen,
Zinloos geweld is fut. Zeker as je je beste vriendin in een vlaag van verstandsverbijstering tegen de kluistjes smijt en haar een klap in het gezicht geeft. Dat is wel het ergste wat een mens kan doen. Ik weet niet wat me bezielde, het leek wel alsof er een knop in mijn hoofd omgedraaid werd. En het spijt me zó verschrikkelijk veel! Ik weet dat het heel erg fout is als je geweld gebruikt, tegen wie dan ook. Ik weet ook dat ik het koste wat kost goed wil maken, no matter what. Dus please, geef me nog een kans om het recht te zetten. Alsjeblieft, vergeef het me. Dat zal nog wel lang duren, als je maar weet dat ik er altijd voor je zal zijn. Daar zijn beste vrienden voor altijd voor.
Iloveyoumybabyboo,
forever.
Ps: Ik begrijp het ook als je me een tijdje niet wil zien.