# Ten.

Als ik om me heen kijk, zie ik Draco zitten. Snel plof ik naast hem neer, alsof het hele gesprek met Dumbledore nooit is geweest. Na een tijdje kijkt Draco me vragend aan en zegt ‘Waarom was je niet gekomen tijdens het eten?’ ‘Omdat ik wat moest regelen, sorry.’ lieg ik. ‘Hij hoeft niets te weten over het gesprek…’ fluister ik binnensmonds. ‘Huh? Wat?’ ‘Oh, niks.’ antwoord ik snel. ‘Ik weet dat je wat voor me verbergt.’ zegt Draco schuw. ‘Waarom denk je dat?’ vraag ik alsof er niets aan de hand is. Draco blijft een poosje stil. Ik zie dat hij zijn mond open doet en wat wilt zeggen, maar zegt uiteindelijk niets. Als ik naar de openhaard kijk, zie ik een bevroren hoofd van Crabbe. Ik moet lachen, en ook Draco, die nog steeds naast me zit, kan zijn lach niet meer inhouden. Als Crabbe zich weer omdraait kijkt hij boos naar ons en loopt stampvoetend naar ons toe.