~006
Taylor
Langzaam opende ik mijn ogen en ik zag dat Nathan naast me lag en nog sliep, zijn mond hing een beetje open en het zag er best wel adorable uit. Ik stapte het bed en liep naar de badkamer toe. Ik zette de douche aan en pakte mijn shampoo. Ik ging onder de douche staan en begon zacht een liedje te neuriën. Ik shampoode mijn haar in en waste het vervolgens uit, daarna waste ik mijn lichaam. Nadat ik klaar met alles was, stapte ik de douche uit om me gaan af te drogen. Ik wilde mijn kleren aan gaan doen, maar ik besefte dat ik die in de kamer had laten liggen. Ik bond mijn handdoek zo strak mogelijk om me heen en liep op mijn tenen zachtjes de kamer binnen, zodat Nathan niet wakker zou worden. Te laat, dacht ik toen ik de kamer binnenkwam en Nathan daar rechtop in bed zag zitten. “Zou je alsjeblieft even de kamer uit willen gaan” vroeg ik zo beleefd mogelijk aan Nathan. “Waarom zou ik, voor Tom zou jij je toch ook uit gaan kleden, waarom voor mij dan niet” bitste hij terug. “Nathan hoe vaak moet ik het zeggen, ik ben niet samen met Tom en dat zal ik ook nooit zijn, hij is als een broer voor me” “Je kan stoppen met die leugens hoor, denk je echt dat ik je ga geloven” “Ik lieg niet!”. Oke, nu was hij echt te ver gegaan. Boos duwde ik hem de kamer uit en sloot de deur achter hem gelijk. Ik kleedde me zo langzaam als mogelijk aan, omdat ik geen zin had om Nathan onder ogen te komen, maar toen ik alles toch gedaan had, liep ik een beetje loom naar beneden. “Morning” hoorde ik van alle kanten komen toen ik de woonkamer binnenkwam. Ik liep gelijk de keuken binnen om ontbijt te maken. Ik pakte uit een keukenkastje een bakje, zette het op het aanrecht en liep daarna naar de koelkast om er melk uit te pakken. Ik goot wat melk in een kommetje, deed er cornflakes in en ging daarna aan een stoel op het keukeneiland zitten. Met mijn hoofd steunde ik op mijn hand en at alles langzaam op. Even later hoorde ik de deur naar de keuken opengaan en keek om om te zien wie het was, maar ik richtte mijn blik gelijk weer op mijn cornflakes toen ik zag dat het Nathan was. Ik at zo snel als ik kon in stilte mijn cornflakes op en negeerde Nathan. Nadat ik het op had, zette ik mijn bakje de gootsteen en liep naar boven om daar te gaan zitten.
vinden jullie dat het niet iets te snel gaat ofzoiets??
Reageer (10)
snel verduuuuuuuuuuuuur
haha ik kan niet wachten!
1 decennium geledenYES I LOVE IT! <33333
1 decennium geledenSNEL VERDER SCHATJES <333333
1 decennium geledenVERDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEER ;')
1 decennium geledenI LOVE IT :')
I love this story!
1 decennium geledenNee, 't gaat niet te snel hoor!
Laat Nathan nog maar wat jaloers en kut blijven, dan is hij zo schattig!
Aaah I love Nathan & u story ;')