Seven

Eve Mourningbury
‘Ik begin langzaam aan het feit dat dit toeval is te twijfelen’, zei ik op een sarcastische toon. ‘Stalken jullie ons soms?’ ‘Nee wij stalken jullie niet’, zei hij met een grijns op zijn gezicht. ‘Ik stalk jou.’ En hij lachte zijn tanden bloot. ‘Zo zo, gevaarlijk’, zei ik lachend, terwijl ik mijn hart langzaam voelde smelten. ‘Ja want ik ben een bad bad bad bad boy’, zei hij lachend terwijl hij er één of ander raar dansje bij deed. ‘Ja, maar dan eerder in fout en niet in slecht’, zei ik lachend. ‘Ja, maar wel So wrong it’s right hè’, zei hij met een knipoog. ‘Nee, het is echt niet right’, zei ik snel toen ik Jess op me af zag stormen. Ik pakte onze drankjes van de bar af en ik liep snel Jess haar richting op. ‘Hey, sorry dat het zo lang duurde, er begin iemand tegen me te praten, je weet wel één van die jongens van vanmiddag’, zei ik onverschillig. ‘Oh, Alex bedoel je?’ Reageerde ze. ‘Kan wel’, zei ik schouderophalend. ‘Ja, ik weet het bijna zeker, want die ander, Jack ofzo stond ergens bij mij’, probeerde ze zo onverschillig mogelijk te zeggen. ‘Oh, het lijkt wel of ze ons stalken hè’, zei ik knipoogend, terwijl ik er verder geen aandacht aan besteedde. Ik duwde haar drankje in haar hand, terwijl ik mijne snel achterover sloeg. ‘Kom we gaan dansen!’ Riep ik vrolijk tegen Jess, terwijl ik mijn glas op de bar zette. ‘Ik wil eerst even m’n drankje opdrinken hoor’, zei Jess snel. Ik zuchtte als Jess haar drankje op wou drinken kon ik nog minstens een half uur op haar wachten. ‘Maar Jess, jij bent zo sloom met drinken’, zuchtte ik. ‘Is het goed als ik alvast ga dansen?’ Vroeg ik hoopvol. Ze knikte naar me. ‘Ik kom er zo wel aan’ Ik zwaaide en toen liep ik de dansvloer op.
Er stond een laagje zweet op m’n voorhoofd, maar ik bleef maar door dansen, ik voelde me helemaal vrij. Ik was altijd zo gelukkig als ik lekker kon dansen en dan vooral als mensen niet raar naar me keken, omdat ze zelf ook aan het dansen waren.
Volgens mij stond ik al een tijd te dansen en ik vroeg me af waar Jess bleef, maar die gedachte was al snel weg toen er een knappe jongen op me af kwam. Ik begon nog wat uitdagender te dansen en toen de jongen voor me stond sloeg ik mijn armen om z’n nek heen.
We waren al een tijdje gezellig samen aan het dansen, toen de jongen ineens in m’n kont kneep en me probeerde te zoenen. Zijn adem stonk naar rook en alcohol. Zachtjes duwde ik hem een stukje van me af, maar veel hielp het niet, want hij boog gewoon weer naar me toe. Ik duwde hem weer een stukje van me af en haalde zijn hand van mijn kont in de hoop dat hij het door zou hebben. Maar het was tevergeefs en hij probeerde het gewoon weer, terwijl ik heb tevergeefs tegen probeerde te houden. Toen voelde ik hoe iemand de dronken jongen van me af trok. ‘Blijf van haar af, ze is van mij’, zei de jongen tegen de dronkeman. Ik zuchtte diep, gered door de vreemdeling. Toen de jongen zich omdraaide, en naar me glimlachte schrok ik, het was die Alex weer. Maar ik herstelde me snel en het enige wat ik zei was: ‘Dankjewel, maar niet zo bezitterig hè, Gaskarth!’ Ik gaf hem nog een verleidelijke knipoog en toen liep ik weg. Hoe leuk die jongen ook was, ik kon het niet maken tegenover Jess.