Chapter O13

De volgende dag zitten Selena en ik op de bank. 'We moeten nog een oppas voor Joshua regelen.' Zegt Selena ineens. Ik kijk haar aan en knik.
'Ja, inderdaad, je hebt gelijk. Dat was ik helemaal vergeten.' Zeg ik eerlijk.
'Weet jij nog een goede oppas?' Vraagt Selena aan me. Ik knik hevig.
'Ja, ik weet er zeker een. Hanne, natuurlijk.' Zeg ik en kijk Selena glimlachend aan. Selena pakt haar mobiel en loopt de gang in. Ik ga op de bank liggen. Jammer dat Joshua niet mee kan naar de MTV EMA's. Dan schiet Chaz weet in mijn gedachten. I hate you.. Elke keer dat kleine zitten. Ik gaat het om dat zinnetje steeds in mijn hoofd te horen. Ik wil dat het weer als van ouds is. Gewoon gezellig samen dingen doen, gamen bijvoorbeeld. Een zucht verlaat mijn mond. Zou Chaz naar de MTV EMA's komen? Man, ik kan volgens mij nergens anders meer aan denken.. Dan voel ik mijn mobiel trillen. Ik kijk naar het scherm. Fijn.. Een sms van Chaz. Wat zou er toch in staan? Ik zou het niet weten? Ja, ik houd van sarcasme. Ik open het sms'je. 'Succes bij de MTV EMA's. I hate you.' Lees ik. Hij wenst me succes en hij haat me. Logisch toch? Ik leg mijn mobiel op de tafel. Ik kan gewoon naar hem toe gaan en zeggen dat het me spijt en dat ik wil dat het goed komt. Maar dan ben weer ík het die het oplost. En dat doe ik gewoon niet deze keer. Dan komt Selena de kamer binnen. 'Hanne wilt heel graag oppassen.' Zegt ze en ik glimlach slapjes.
'Wat is er?' Vraagt ze. Ik open het sms'je van Chaz en geeft mijn mobiel aan Selena.
'Hij geeft wel om je.' Zegt Selena en ze legt mijn mobiel op tafel.
'Hoe weet je dat nou weer?' Vraag ik terwijl ik naar het plafond staar.
'Anders zou hij je geen succes wensen, Justin.' Zegt Selena.
'Hij wenst me succes. Nou wauw, dat is veel. Ik heb liever dat we nu hier samen zaten te gamen.' Zeg ik en ik ga recht opzitten.
'Dat wilt hij ook, Justin. Waarom wil je het nou niet goed maken?' Vraagt Selena.
'Ik wil het wil goed maken. Maar ik wil niet de gene zijn die wéér de eerste stap in de goede richting zet..' Geef ik eerlijk toe.
'Justin, ik ken je echt niet zo. Je doet gewoon kinderachtig. Wat maakt het nou uit wie de eerste stap zet?' Zegt Selena. Ik haal mijn schouders op. Selena zucht, staat op en loopt de woonkamer uit. Tja, en daar zit je dan weer alleen in de woonkamer. Misschien heeft ze ook wel gelijk en misschien moet ik ook wel de eerste stap zetten. Nee nee, ik doe het gewoon niet. Of Chaz zet de eerste stap of anders hebben we gewoon voor altijd ruzie. Ik sta op en loopt naar de keuken. Ik schenk een glas cola in voor mezelf en drink hem in één keer leeg. Ik loop de woonkamer weer binnen en pak me mobiel van tafel. 'Ik kom even bij je langs, ik moet gewoon even met iemand praten.' Stuur ik naar Hanne. Ik verlaat mijn huis en ga naar Hanne. Onderweg trilt mijn mobiel. Sms van Hanne. 'Sure. Je bent altijd welkom, lieverd.' Lees ik. Ze ik ook zo'n schatje. Ik stop mijn mobiel weer in mijn broekzak.
Ik loop het tuinpad van Hanne haar tuin op. Ik kom bij de voordeur en druk op de bel. Hanne doet zelf open. Hanne laat me binnen en ik geef haar een knuffel. 'Hoe is het?' Vraagt Hanne en ze kijkt me glimlachend aan.
'Niet zo heel goed.' Antwoordt ik en we lopen samen de woonkamer binnen. We ploffen neer op de bank. 'Zo, je wilde praten?' Zegt Hanne serieus. Ik knik.
'Klopt.' Zeg ik en ik kijkt haar aan.
'Just tell.' Zegt Hanne.
'Je kent Chaz toch wel?' Vraag ik en Hanne knikt. 'Hij en ik hebben ruzie. Hij vertelde me dat van me hield en ik zei dat ik niet van hem hield. Alleen maar als vrienden en nu haat hij me. Ik krijg alleen nog maar sms'jes met "I hate you." erin.' Vertel ik aan Hanne. We praten en praten. Maar Hanne zegt steeds hetzelfde als Selena. Dat ik de eerste stap weer moet zetten en dat ik het weer op moet gaan lossen en dat wil ik gewoon niet. Snel verander ik het onderwerp. 'Je wilt dus graag op Joshua passen?' Zeg ik met een glimlach en Hanne knikt.
'Ja, inderdaad. Bedankt dat jullie mij gevraagd hebben.' Zegt Hanne dankbaar.
'Geen dank hoor.' Zegt ik terug en ik tover een glimlach op mijn gezicht.
'Misschien moet ik maar eens gaan.' Zeg ik en ik sta op. Hanne wilt ook opstaan, maar ik houd haar tegen.
'Ik weet de voordeur te vinden.' Zeg ik en ik verlaat de woonkamer en verlaat dan het huis. Ik heb eigenlijk geen zin om naar huis te gaan dus loop ik een stukje op. Stomme ruzie.. Ik wil gewoon weer leuke dingen met hem doen. Ik wil weer met hem gamen. Ik loop naar een groot, mooi groen grasveld dat aan een meer grens. Ik ga aan de waterkant zitten en kijk naar het water dat zachtjes golft.