77- de brief voor Carlisle...

Carlisle PoV
Ik trok me terug naar mijn studeer kamer, niet dat ik genoeg had van al die lachende gezichtjes, zeker niet, maar Dimitri keek alsof de brief redelijk belangrijk was. Marcus schreef zeker niet veel, alleen als het echt belangrijk was. misschien was er iets op til in Italië, alleen; hij is nooit naar italië terug gekeerd. Wel, eerlijk; ik had me heel erg zorgen gemaakt over de reacties van Aro en Caius op Elisabeth. Ik wist dat ze erg gehecht was aan ons gezin, en ik wist op voorhand dat Aro en Caius dat niet leuk zouden vinden. Het feit dat Marcus een brief schreef, bevestigde mijn vermoedens. 'Kom binnen Edward.' zei ik, ik hoorde hem komen. Ik scheurde, net als Elisabeth de brief van boven open. Edward keek raar. 'De brief en de enveloppe zijn ingesmeerd met een licht ontvlambare stof, in het zegel zit de vloeistof die de brief in brand doet steken. Moet je straks maar eens proberen.' zei ik met een glimlach. 'Zo'n Epos, en dat voor Marcus.' zei ik tegen mezelf. Edward zette zich neer, ik wist dat hij zou meelezen met me. dat gebeurde wel meer, ik vond het vriendelijk van hem dat hij het op deze manier liet weten, door hier te komen zitten, in mijn bureau.
Carlisle,
Je weet dat ik geen schrijver ben, niet voor brieven op zijn minst. Ik hoop dat nu alles nog goed gaat met jullie, maar ik zou je graag willen waarschuwen. Je hebt gemerkt hoe Caius en Aro reageerden op Elisabeth, zeker toen ze hen vertelde dat ze liever bij jullie bleef. ALsjeblieft, bel me om me te zeggen of Alice en Lilly iets van aanval zien komen in de toekomst. Ik ben bijna zeker dat Aro en Caius op oorlogspad gaan, al is het niet tegen jullie gericht. niet helemaal.
Ik heb je nooit verteld over mijn fouten, je kent slechts een deel van mijn levensverhaal, maar juist jij, met je grote menselijkheid in je, zou kunnen vermoeden wat ik nu van plan ben. Misschien heeft Dimitri verteld waar ik was, zo niet, in Transsylvanië. Aro zal me hiervoor haatten, dat weet ik, maar ik smeek je Carlisle. Als hij jullie de hand toereikt, in de hoop op een verbond tussen mijn clan en jou familie; Sla het af. Voor het moment zal hij zich klaarmaken voor een vampieroorlog, door een oude vete. Misschien wil hij jullie ook aanvallen, ik vrees van wel. Ik smeek je, ga niet op zoek naar vrienden en kenissen om je bij te staan, zoek geen versterking, niet zonder dat je mij eerst gecontacteerd hebt. Daar jullie zo vriendelijk zijn om voor Elisabeth en haar kinderen te zorgen, zal ik jullie helpen met versterking. Als het mogelijk is. Aro zal de Volturi groter maken, sterker, dat weet ik. Alsjeblieft, Carlisle, pas goed op je tellen, laat je dochter de toekomst uitpluizen. Het kan winst of verlies betekenen.
Marcus
Edward keek verbaast. 'Ik snap er niets van.' zei hij. ik knikte. 'ik denk dat het tijd is voor een huisraad, eenmaal de kinderen slapen.' zei ik, ook Nessie. Het is beter dat zij zich geen zorgen maakt, laat haar gelukkig kind zijn. Edward glimlachte wrang, maar knikte. 'De wolven zijn ook uitgenodigd?' vroeg hij. ik glimlachte. 'Nu de pack en onze familie zo verweven zijn, wat had je dan verwacht? Ik denk er zelf aan om Sam in te lichten.' zei ik zachtjes. Edward knipperde met zijn ogen. 'Schat je de toekomst zo zwart in?' vroeg hij. ik zuchtte, maar knikte toch. Marcus wist wat hij deed, en hij had meestal gelijk als het over Aro ging. 'En dat over...' ik stak mijn hand in de lucht zodat Edward zou stoppen. 'Vanavond, zoon, als de kinderen slapen.' zei ik zacht, terwijl ik de brief veilig in mijn jasje opborg. Ze keken me raar aan beneden, uiteraard hadden ze slechts flarden opgevangen. ze waren in de war over wat er aan de hand was.