O66

'Justin!' riep ik blij, toen ik 's avonds met mijn laptop op mijn bed lag en skype aan had gezet. Justin had me meteen gebeld. Hij zwaaide en lachtte naar me, wat er zelfs op een computerscherm nog zo verschrikkelijk sexy uitzag. Hij begon een heel verhaal te vertellen, en er was geen woord tussen te wringen. Totdat hij onderbroken werd door zijn moeder. 'Hé Sydney! Leuk jou ook weer eens te zien!' Ze kwam naar de computer toe lopen en duwde haar zoon van de stoel, die een protesterend geluidje maaktte. Ze ging op de stoel zitten en begon tegen me te praten. Weer geen woord tussen te krijgen. Zal dat een familie trekje zijn? Ik begon te lachen en allebei aan de andere kant van het scherm keken ze me raar aan. 'Wat?' vroegen ze op dezelfde toon, wat mij alleen maar harder aan het lachen maaktte. 'Niks hoor. Jullie lijken alleen zo op elkaar.'