O54

Ik graaide in de zak en haalde er een cadeautje uit. Gelukkig had ik de namen erop gescheven, anders had ik geen flauw idee meer gehad van wie het ook alweer was. "Ryan" stond er met dikke letters op, en Ryan trok het enthousiast uit mijn handen. Met een glimlach van hier tot Tokio scheurde hij het papier eraf en bekeek het gene wat ik hem net cadeau gedaan had. Maar toen hij zag wat het was betrok zijn gezicht. 'Een paardjes nachtlampje?!' Riep hij met een pruillip, terwijl Justin en Chaz helemaal dubbel lagen van het lachen. Ik knikte hevig. 'Ja! Dat is toch cool? Dan hoef je niet bang te zijn in het donker, en als je dan niet kan slapen, kan je paardjes tellen!' Ratelde ik enthousiast. Ryan sloeg zich op zijn voorhoofd en schudde zijn hoofd. 'Waarom ga ik toch met je om?' hoofde ik hem grinnikend mompelen. 'Omdat ik heel erg lief en aardig ben,' antwoorde ik meteen. Chaz begon weer te lachen. 'Ik ben benieuwt wat ik krijg,' hoorde ik hem daarna nog tegen Justin zeggen. Lachend draaide ik me naar hem om. 'Daar kom je nu achter,' grijnsde ik, toen ik een oranjekleurig cadeautje naar hem toe stak. Hij griste het uit mijn handen. Bijna net zo snel als Ryan pakte hij het uit, terwijl Justin naast me kwam staan en zijn arm om mijn middel sloeg. Met een grote grijns wachtte ik de reactie van Chaz af...