Dangerous Love ~ Liam Payne *6*

Verschrikt draaide ik me om en verwachtte dat ik het gezicht van Danny zou zien. 'Niall! Ik schrok me dood.' Ik was zo opgelucht toen ik Niall's gezicht zag. 'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken. Ik wilde je alleen meenemen naar het restaurant.' Ik glimlachte naar hem als teken dat het goed was en volgde hem naar het restaurant. Ik nam plaats tussen Harry en Liam. Een serveerster kwam bij onze tafel staan en nam onze bestellingen op. Het was erg rustig dus het duurde niet lang voor ze terug kwam. Ze kwam terug lopen met een grote schaal sushi. Ik brak de stokjes doormidden en probeerde een stukje sushi in mijn mond te stoppen, wat niet lukte. 'Je moet het zo vastpakken.' Liam legde de stokjes op de goede manier in mijn hand. Een warme rilling ging door mijn lichaam toen hij mijn hand aanraakte. 'Probeer het nog eens.' Ik pakte de sushi op met de stokjes en viel toen weer op de schaal. Ik zuchtte geïrriteerd. Liam grinnikte op die schattige manier waardoor elk meisje als een blok voor hem viel. Ik prikte het stokje in de sushi en propte het chagrijnig in mijn mond.
Na het eten liep ik naar het park tegenover het hotel, de rest was weer naar boven gegaan naar hun kamers. Ik liep naar het meer waar een klein meisje de eenden brood aan het geven was. Mijn mobiel trilde in mijn broekzak en ik keek op het scherm om te kijken wie me belde, onbekend. 'Met Christina.' Begon ik en wachtte tot degene antwoordde. 'Hoe was de sushi, Chris?' Ik herkende de stem. 'Wat moet je Danny? Laat me gewoon met rust!' Schreeuwde ik boos en hing op. Hoe wist hij wat ik had gegeten. Ik keek om me heen en rende terug naar het hotel. Achter elke boom die ik tegen kwam verwachtte ik hem, klaar om me te grijpen. Buiten adem kwam ik het hotel inrennen. De receptioniste keek me wat vreemd aan en keek toen weer naar het computerscherm. Ik liep de trap op en probeerde te herinneren welke kant de kamer van de jongens ook alweer was. Volgens mij moest ik links en bij dat lelijke schilderij met die bloemen rechts. Ik zuchtte opgelucht toen ik het schilderij zag en zocht het pasje van de deur in mijn tas. Ik liep naar de deur tot ik plotseling ruw aan mijn arm een kamer werd ingetrokken. Wie trok me nou weer mee aan mijn arm.