O58.

Ik plof op zijn bed, het voelt zacht en lekker groot, zelfs donzig. Zijn ouders waren weer eens uit eten en hadden besloten om bij vrienden te blijven slapen. Ik vond het heerlijk dat zijn ouders zo veel uitgingen, zo hadden wij de stek voor ons alleen.
Ik grijns naar zijn plafond, hij zorgde voor iets om te drinken. "Ik ben nog steeds niet goed van dat kleine meisje." piep ik zachtjes. Ik hoor hem lachen vanaf de trap. "Ik weet het, het was het schattigste ooit." zegt hij, nu ook erg vertedert. Hij geeft me een drankje en het lijkt verdacht veel op een cocktail boordevol alcohol. "Pisang." zegt hij kort, om te laten weten wat het precies is. Ik neem een slok van het groene goedje, heerlijk. Een frisse smaak van banaan verdoezelt de alcohol smaak en geeft me na enkele slokken al een lichter gevoel.
Hij werpt zich naast me op het bed en ik laat het lege glas, zonder er goed bij na te denken, nonchalant naast het bed vallen. Hij kijkt naar me, met een blik die maar één ding kan zeggen. Ik snap niet hoe of waarom, maar van schattig meisje gaan we naar dit. We staarde een paar seconden naar elkaar, maar dan slaagt de vlam wel 5 keer zo erg over en neem ik zijn hoofd grof tussen mijn handen en druk ik mijn lippen wel heel pittig tegen de zijnen.
Alsof onze tongen water en vuur zijn vechten ze tegen elkaar, niet om elkaar te vernietigen, maar om alles aan te wakkeren.
En geloof me, dat deed het. Hij trekt speels aan mijn shirt en lacht door onze zoen heen, waardoor het waarschijnlijk allemaal heel rommelig toont, maar geweldig voelt.
Hij trekt snel zijn blazer uit en lost daarbij luttele seconden zijn lippen van de mijne. Ik kijk hem tijdens die seconden met puppyoogjes aan, iets wat hem doet lachen. Snel zijn we weer verstrengeld in een gevecht der geliefdes en rolt hij mijn shirt op zodat mijn buik bloot komt en begint hij zachte zoentjes te plaatsen, hij begint bij mijn middenrif en gaat zo omhoog en trekt terwijl mijn shirt op.
Ik weet niet wat voor woorden ik hoor te gebruiken om dit te beschrijven, maar je zou op zen minst opwindend kunnen zeggen. De strakheid van mijn broek op dit moment een cijfer geven van één tot tien zou verre van moeilijk zijn, laten we zeggen:'elf'
Eens mijn lichaam van het shirt verlost is besluit hij zijn weg naar beneden te kussen. Ik zou willen dat hij stopt en gewoon meteen 'down-under' gaat en me niet zou zou treiteren.