Chapter Seventy,
Ik ben ook een nieuwe story begonnen, omdat deze ookal bijna is afgelopen. (Of ik heb gewoon geen inspiratie,,) Hij heet Game Over en natuurlijk met Harry/Onedirection.
Give it a try: http://www.quizlet.nl/stories/67517/game-over--harry-edward-styles/
Elise's pov.
Dat komt de dokter binnen. Ik kijk geschrokken om. 'Elise, goed nieuws.' Hij kijkt van mij naar mijn vader en blijft bij Harry hangen. 'Jij, ik ken jou ergens van.' Harry kijkt naar mij. Ik begin zachtjes te lachen. De dokter denkt even na. 'Ik weet het weer!'roept hij opeens. 'Je hangt op mijn dochters kamer. Harry Styles, toch?' Ik kan mijn lach niet meer inhouden. Harry stoot me aan en kijkt dan naar de dokter. 'Ja, dat eh, ben ik.' Ik zie dat hij rood werd en verander snel het onderwerp. 'Maar u had goed nieuws?' vraag ik. De dokter kijkt me aan en knikt. 'Weet u nog dat ik vertelde over de lange lijst voor een hart? Uw vader staat bovenaan en er is een hart beschikbaar.' Ik voel een traan van geluk opkomen. Ik kijk naar mijn vader. Hij kijkt niet bepaald vrolijk. 'Die eigenaar van het hart, wat is er met hem gebeurd?' De dokter gaat aan het bed staan. 'Auto-ongeluk. Op slag overleden.' Ik kijk weer naar mijn vader. 'Ik weet het niet.' zegt hij. 'Ik was er altijd gezegd dat ik niet iemands anders orgaan wil.' Hij kijkt naar de dokter. De dokter zucht. Ik wil het niet horen. 'Pap, het red je leven. Waarom niet?' Hij kijkt me boos aan. 'Ten eerste, ik weet dat het mijn leven red. Ten tweede, ik en zelf chirurg en ik weet hoe de familieleden erover denken. Ik heb zovaak zo'n operatie moeten doen.' Ik zucht. Hier kan ik niet tegen in. Niet tegen hem. Ik voel een traan over mijn wang lopen. 'Elise,' begint mijn vader nu op een lieve toon. 'ik heb nog tijd zat.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, een week? Misschien twee. En ik heb je net gevonden. Ik wil je niet nu al kwijt. Nooit niet.' 'Twee weken?' herhaalt mijn vader. 'Maar ik voel me goed.' 'We hebben gemerkt dat uw hartconditie niet heel goed meer is. U hebt inderdaad nieet lang meer, het spijt me.' vertelt de dokter. Ik kijk naar mijn vader en ik voel Harry's hand op mijn schouder. 'Twee weken.' herhaalt mijn vader. Het blijft een lange tijd stil. Het enige wat je kon horen is gepraat van de gang. 'Ik zal er overnadenken.' zegt mijn vader opeens. De dokter knikt en loopt weg.
Reageer (1)
Take it! I don't want it without you! sorry dacht ik ff aan.. twilight
1 decennium geledenmaar hij moet het nemen!