Hoofdstuk 6

Ik deel samen met Lauren mijn hotelkamer. Chloe en Jessica zitten ook samen op een kamer. We zouden eerst een kamer met z’n vieren hebben maar dat kon ineens niet meer. Het is onderhand al vijf uur in de middag. ‘Tuurlijk, moeten we zeker die trap op?’ Ik kijk naar de trap, die best veel treden heeft. ‘Is er geen lift ofzo? Ik wil niet die trap oplopen met mijn koffer en tas, dat gaat nooit goed’, zegt Jessica. Blijkbaar is er geen lift, dus we moeten wel lopen. Ik ga voorop, en de andere meiden wachten tot ik boven ben. Mocht ik mijn koffer laten vallen dat die niet op hun valt. ‘Ik ben veilig aangekomen, ik heb het overleefd’, zeg ik en ik grinnik als ik boven aan de trap sta. Ik rol mijn koffer langzaam naar kamer nummer vierenveertig. Jessica en Chloe zitten een kamer naast ons, vijfenveertig. Achter mij komt Lauren al door de gang rennen met haar koffer achter zich aan. ‘Heb je snel gedaan. Zie je Zayn lopen ofzo?’ Ik steek mijn tong uit. ‘Ha-ha, wat grappig Emma. Nee, ik dacht ik word een keer snel’, zegt ze. Ik grinnik, Lauren en snel dat kan niet samen. Niet dat ik en snel wel samen gaat, maar daar hebben we het nu niet over. Ik doe de deur van het slot. Lauren loopt als eerste naar binnen. Ik struikel bijna over haar tas die ze in de deuropening heeft laten vallen. Wauw, dit is een hele mooie kamer. Er staan twee tweepersoonsbedden, een bank en twee stoelen. We hebben een plasma tv, een radio. Meer dan drie spiegels, een groot bad en een grote douche. Te veel moois om op te noemen, geweldig hotel dit dus! Ook nog eens mooi uitzicht. ‘Deze vakantie kan niet meer stuk! We hebben de jongens al ontmoet, en dat gebeurd nog een keer. Dus deze vakantie zien we de jongens sowieso twee keer, misschien nog wel vaker. Dat hoop ik natuurlijk. En we hebben een geweldige kamer’. Ik geef Lauren een knuffel. ‘Ik ben zo blij dat we hier met z’n vieren zijn. Dit word een vakantie om nooit meer te vergeten’, zeg ik. Vanaf dat ik Liam, Zayn, Harry, Niall en Louis heb gezien, heb ik al een hele grote glimlach op mijn gezicht. En die is de hele dag verder nog niet weg geweest. Dit is geweldig! Ik wil hier blijven wonen, daar ben ik nu echt zeker van.