Hoofdstuk 3

Eindelijk zijn we dan in Engeland. Als we dan ook het vliegtuig uit zijn, moeten we wachten op de bagage. ‘Hey, wacht eens even. Kijk eens even naar links.’ Ik kijk Chloe aan, wat zou ik daar moeten zien? Maar toch kijk ik naar links. Ik kan mijn ogen niet geloven, dit kan je niet menen. Het is Harry die daar staat. Ik sta met open mond die kant op te kijken. Dan kijkt hij onze kant op en hij lacht. ‘Nee, schud me even wakker. Dit kan gewoon niet’, zeg ik terwijl ik nog steeds met mijn mond open die kant op sta te kijken. Dit kan ook echt niet, dat we nou de jongens zien op het vliegveld. Even later zien we ook Liam en Zayn. ‘Ik ga erheen. Ik moet het gewoon. Ik zie ze nu, dus dan kan niks me meer tegenhouden’, zeg ik vastberaden. Ik loop samen met Jessica op de jongens af. Maar twee bodyguards houden ons tegen. ‘Laat ze maar door, Paul. Ze doen niks kwaad’. Wat is Harry toch ook een schatje. Ik lach naar hem, en hij lacht terug. Wauw, dit is nu al de mooiste dat van mijn leven. Jessica en ik lopen langs de bodyguard heen. Ik hoor achter me een gil, dus ik kijk geschrokken achterom. Ik denk er niet aan waar ik loop en ik stap op een klein drempeltje. Jessica zegt nog kijk uit, maar dat is ook al te laat. Ik ga door mijn enkel en val op de grond. Ik zie dat de jongens nu allemaal mijn kant op komen. Als ik er nu over nadenk, misschien is dit best wel een goeie actie. Ik viel, ik ging door mijn enkel, ik heb geen pijn. Maar de jongens komen wel allemaal op me af. Dan is het ook wel een goeie om zo tegen hun te zeggen dat ik wel pijn heb. Jessica heeft al door dat er verder niks aan de hand is en grinnikt. ‘Sst’, sis ik. Harry en Liam komen op me af. ‘Gaat het wel? Ik zag je vallen en het lijkt me dan ook behoorlijk pijnlijk’. Harry is echt lief. Hij vraagt gewoon hoe het met me gaat. ‘Nou, het gaat wel. Ik hoorde achter me een gil en daar schrok ik van. Ik had dat drempeltje aan de zijkant niet gezien’. Ik moet lachen terwijl ik dat zeg, het is eigenlijk best wel een domme actie van mij. ‘Weet je echt zeker dat het wel gaat?’ Liam kijkt bezorgd. Ook hij is ook al zo lief. ‘Ja, het gaat wel. Ik ga wel vaker door mijn enkel en vaak doet het dan even pijn maar daarna ook niet meer’. Harry fluistert wat in Liam zijn oor. Liam knikt goedkeurend. Wat zouden ze van plan zijn? Ik haat het als mensen fluisteren en dat ik dan niet weet wat ze willen doen.