018

Ik was direct naar de kleedkamer gegaan, had mijn spullen gepakt en ging naar huis. Pep had me om precies te zijn, 56 minuten laten spelen, iets wat me tot nu toe vrij weinig overkomen is. Ik hoop dat Pep het zal begrijpen, maar ik moet toch echt naar Amber toe. Ik trapte het gas nog wat dieper in zodat ik wat sneller thuis zou zijn. Ineens schoot er een hond de weg over en ik trapte de rem in. Doordat ik in een keer stil stond klapte ik met mijn hoofd tegen het stuur. Er ging een scherpe steek door mijn hoofd en mijn zicht werd voor een aantal seconden wazig. Toen het zicht langzaam weer normaal werd vervolgde ik de reis naar huis, alleen wel een tikkeltje langzamer. De pijn in mijn hoofd probeerde ik te negeren, terwijl ik nadacht over wat er net gebeurd was. De hond was helemaal alleen, er kwam ook naderhand niemand aan, terwijl ik daar toch zeker een aantal minuten gestaan heb. Vreemd..

Ik liep snel het huis in, gooide mijn spullen op de grond en liep zachtjes de trap op. Voor het geval Amber lag te slapen. Ik opende stilletjes de deur en liep de kamer in. Amber lag met haar rug naar me toe, dus ik liep op mijn tenen nar het bed. Ik kroop naast haar en sloeg mijn arm om haar heen. Haar gezicht was lijkbleek en op haar voorhoofd parelden druppeltjes zweet. Ik voelde aan haar voorhoofd maar ze was verder niet warm, gelukkig maar. Mijn hoofd begon steeds harder te bonken, en kijken begon best pijn te doen; het licht was te fel. Ik sloot mijn ogen en langzaam aan viel ik in slaap.

Amber POV.

Ik werd wakker een zacht gesnurk. Ik opende mijn ogen en zag tot mijn verbazing Lionel liggen. Op zijn voorhoofd zat een grote, paars blauwe bult. Ik vraag me af wat hij nou weer uitgespookt heeft. Ik wierp een blik op de klok en zag dat het al na elven was, Lionel had al lang op de training moeten zijn. Ik kroop onder zijn arm weg en ging uit bed om Pep te bellen. Het duurde even voordat ik de telefoon had gevonden, maar uiteindelijk belde ik Pep. Hopelijk neemt hij nog op, de training is echt al een half uur bezig. ‘Pep.’ Werd er vluchtig gezegd. ‘Met Amber, Lionel komt niet trainen. Hij ligt in bed en heeft een gigantische bult op zijn hoofd. Is er gisteravond iets met de wedstrijd gebeurd?’ vroeg ik en het bleef even stil. ‘Nee, er is niks gebeurd. Lionel werd vlak na rust gewisseld en ging toen weg, ik denk omdat hij zich zorgen maakte over jou.’ Zei Pep. Oke dit is echt vreemd. ‘Oh nou ja, ik zal het zo wel vragen als hij wakker is. Hij laat nog wel weten of hij morgen komt.’ Zei ik en ik hing op. Ik ging snel weer het bed in voordat Lionel wakker zou zijn. Als hij door kreeg dat ik uit bed was gegaan zou hij boos worden. ‘Je hebt je rust nodig.’ Blablabla.

Lionel Messi POV.

Ik werd wakker doordat er iets op mijn gezicht kriebelde. Ik opende mijn ogen, maar sloot ze direct weer door de pijnlijke steek die door mijn hoofd ging. Ik kreunde zacht van de pijn. ‘Ben ik zo lelijk?’ hoorde ik Amber haar prachtige stem zeggen, en ik voelde har zachte lippen op mijn wang. Ze lieten een tintelend spoor achter. Ik opende voorzichtig mijn ogen. ‘Je bent mooi.’ Mompelde ik en ik drukte zachtjes mijn lippen op die van Amber. Ze ging in op de zoen en hij werd steeds vuriger. Ik draaide ons voorzichtig om en Amber kreunde zacht. Tranen sprongen in haar ogen en ik keek haar geschrokken aan. Haar lichaam is natuurlijk bont en blauw! ‘Het gaat wel.’ Zei ze zacht en ze legde haar armen in mijn nek. De blik in haar ogen zei genoeg. Ik liet mijn handen onder haar shirtje glijden en streelde langzaam over haar buik. Haar gezicht vertrok bij de aanraking. Ik trok haar shirtje voorzichtig uit en keek geschrokken aar haar lichaam. Alles was blauw en op sommige plaatsen kleurde de huid zelfs donker paars, neigend naar het zwart. ‘Amber!’ riep ik geschrokken. ‘Lionel!’ riep ze kinderachtig terug. ‘Je lichaam!’ zei ik en ik keek haar iet wat boos aan. ‘Ja wat, ik zeg toch ook niks over jou voorhoofd.’ Zuchtte Amber. ‘Is mijn hoofd zo erg?’ vroeg ik verbaasd. ‘Kijk maar in de spiegel.’ Zei Amber en ze duwde me van haar af. Ze pakte haar shirtje en ging het bed uit. ‘Blijf in bed, ik kom zo met het ontbijt.’ Zei ik en ik trok haar voorzichtig terug. Ik drukte een kus op haar voorhoofd en liep toen richting beneden. Ik ben benieuwd..