~002

Nathan.

'Jezus Nathan, wat is jouw probleem?'
Boos staat Tom voor me, en ik kijk hem aan.
'Je hebt iedere nacht een ander Tom. Dit is gewoon een van je vriendinnetjes, die je een nachtje blij komen maken.'
'Praat niet zo over Taylor. Ze is mijn beste vriendin, al sinds we klein zijn.'
'Tom, lieg gewoon niet.'
'Nathan, ik wil niks met haar.'
'Waarom is ze dan hier?'
'OMDAT HAAR FACKING OUDERS HAAR ACHTERGELATEN HEBBEN TERWIJL ZE ZELF NAAR AMERIKA ZIJN.'
'Tuurlijk Tom. Je hebt echt een grote fantasie.'
'Je gelooft me niet he. Wacht, ik haal die brief wel.' Tom loopt weer naar beneden, en komt nog geen 5 minuten later weer terug mijn kamer binnen gelopen.
Met een wit papiertje in zijn hand.
'Hier lees het zelf maar als je me niet gelooft.' Ik pak het blaadje aan, en begin te lezen.
Niet dat het makkelijk gaat, want er zitten allemaal druppels op.
Tranen..
Als ik de hele brief heb gelezen, kijk ik Tom weer aan.
'Weet je zeker dat ze dit niet zelf geschreven heeft? Misschien is het gewoon allemaal nep.'
'Jezus Nathan, doe gewoon normaal. Zo is Taylor niet, oke? Wil je alsjeblieft gewoon aardig tegen haar doen voor zolang ze hier woont.' Met een geschrokken gezicht kijk ik Tom aan.
'Woont?'
'Ja woont ja. Je denkt toch niet dat ik haar op straat laat zitten. Zo harteloos ben ik echt niet hoor. Jij zou dat misschien doen, maar ik ben er om mijn beste vrienden te steunen, of jullie er nou achterstaan of niet' en met die woorden stampt Tom mijn kamer weer uit.

Als ik zelf ook naar beneden loop, kijken 5 paar ogen mij aan.
Snel loop ik naar Taylor toe, en steek mijn hand uit.
'Nathan Sykes.'
'Taylor Port.' Een klein glimlachje komt op haar gezicht, en snel draai ik me weer om.
Tom steekt een duim op naar me wanneer ik neerplof op de bank.
'Tom, weet de rest er eigenlijk al van?'
'Waarvan?' Jay en Siva kijken ons tegelijkertijd aan, en ik wijs naar Tom.
'Nou.. Taylor blijft een tijdje hier wonen. Of jullie het nou goed vinden of niet.'
'Wat.. Waarom?'
'Dat krijgen jullie allemaal nog wel te horen.'
'Ik vertel het ze nu wel gewoon Tom, is iedereen ook weer op de hoogte.' Taylor kijkt even kort naar Tom, en kijkt dan naar ons.
'Ik ken Tom al sinds ik 3 jaar ben, en we zijn altijd al beste vrienden geweest.
Ik kan alles bij hem kwijt, en andersom.
Mijn ouders hebben altijd al een grote liefde voor Amerika gehad, maar konden niet weg dankzij mij en mijn broer.
Toen hij het huis uitging, hebben mijn ouders gezegd dat ze zeker zouden wachten met verhuizen naar het land tot ik het huis uit ben.
Alleen omdat ik nooit meer thuis ben, hebben mijn ouders mij uit huis gegooid..
Volgens hun ben ik te vaak weg, en geef te veel geld uit wat eigenlijk van hun is.
Iets wat onzin is, want ik betaal altijd mee.
Maar ik kwam dus gisteren thuis, en toen was heel het huis leeg.
Alleen mijn koffer stond er nog, en er lag een brief.
Waar in stond dat ze vertrokken zijn..'
Haar stem wordt steeds zachter, en haar ogen beginnen te glinsteren.
Tom pakt haar snel vast, en begint haar te knuffelen.
Al snel beginnen haar schouders te schokken en vullen zachte snikken de kamer.
Haar armen zijn om Tom's middel heen geslagen, terwijl hij haar zachtjes heen en weer beweegt.
Vraagt ze nou gewoon om aandacht?
Serieus man, ik kan hier echt niet tegen.
Zo snel als ik kan sta ik weer op, en loop naar de keuken.
Daar pak ik wat te drinken, en loop weer naar mijn kamer.
Als ze maar weten dat ik niet aardig tegen haar ga doen, of ze nou willen of niet.
Ik pak mijn laptop van het bureautje, en zet hem aan.
Als ik op twitter kijk, krijg ik weer een grote glimlach op mijn gezicht.
Al die lieve fans die ons steunen zijn echt fantastisch.
Ik besluit er maar een paar terug te volgen, maar dan wel degene die niet heel de tijd vragen om een follow back.
Want het is veel leuker om fans terug te volgen die het helemaal niet verwachten.
Al snel zie ik een tweet verschijnen van een van de meisjes die ik net heb gefollowd.
@RoosSykes: OMG OMG OMG.
THE @NathanTheWanted FOLLOWS ME.
OMG, IM GOING CRAZY
THANKYOU NATHAN <3
Voor dit soort tweets doe ik het.
Als ik mijn kamerdeur open hoor gaan kijk ik op.
Max staat in de deuropening, en kijkt me aan.
'What's wrong Nathan?'
'Hoe bedoel je?'
'Je weet heus wel wat ik bedoel.'
'Nee, ik weet het niet.'
'Nathan, kom op.
Wat is er mis met Taylor?'
'Ik mag haar gewoon niet, oke?'
'Je kent haar nog niet eens een dag..'
'Ja nou en.
Ik mag haar niet.
Klaar.'
'Maar, waarom dan eigenlijk niet.'
'Weet ik veel.
Der bek staat me gewoon niet aan.'
'Oh oke.
We moeten straks trouwens nog wel even naar de manager..
Praten over het album.'
'Oke is goed.
Hoe laat?'
'Over een uurtje.'
'Oke..'
Max loopt mijn kamer weer uit, en ik kijk even op de klok.
10:00 pas..
Een half uurtje lang loop ik nog een beetje te tweeten met fans, en dan besluit ik mijn laptop weer uit te zetten.
Snel leg ik hem weer terug op miijn bureau, en loop naar de woonkamer.
Siva en Max zijn de enige die nog binnen zitten.
'Waar is de rest?'
'Tom is die kamer met Taylor aan het regelen.
En Jay..
Jay weet ik eigenlijk ook niet.'
'Oh oke.
Siva, wat ben je in godsnaam aan het doen?'
Als hij met een moeilijk hoofd opkijkt begin ik hard te lachen.
Zijn hoofd is gewoon te geniaal voor woorden.
'Moeten we binnenkort eigenlijk weer WantedWednesday filmpjes maken, of niet?'
'Ik heb geen idee.
Waarschijnlijk krijgen we dat straks ook wel te horen.'
'Oke, mooi zo.'
Met z'n 3e kijken we nog een beetje naar de tv, tot de deur weer dicht gegooid wordt.
'Let's go.'
Tom staat met een rood hoofd voor de tv, en ik sta op.
Dan geef ik hem nog een klein duwtje, voor ik de tv uitzet.
Met z'n 6e lopen we naar de auto die voor de deur staat, en snel stap ik in.
Mijn hoofd leg ik tegen het raam neer, en ik doe snel mijn oortjes in.
Ook sluit ik mijn ogen, maar blijf wel wakker.
Na het ritje van ongeveer 15 minuten stappen we weer uit.
Als we naar het goede kantoor lopen, gaat mijn telefoon af.
Snel pak ik hem uit mijn zak, en neem op zonder te kijken wie het eigenlijk is.
Als ik een leuk telefoongesprek begin, gaat net de deur open waar we naar binnen moeten.
Oeps...