Hoofdstuk 2

Om kwart over elf zijn we eindelijk op het vliegveld. We stonden ook nog eens een half uur in de file, hoe saai is dat. Over iets meer dan een uur vertrekt ons vliegtuig en we moeten nog inchecken. Ik plof neer op een stoel en niet veel later volgen de andere meiden mijn voorbeeld. ‘Pff, nou moeten we ook nog vliegen. Ik heb geen zin meer’. Ik zucht, ik wist niet dat meer dan twee uur in de auto al zo vermoeiend kon zijn. ‘Kom Emma, een beetje actie’, zegt Jessica. Ze prikt me flauwtjes in mijn zij. Ze weet dat ik daar niet tegen kan, en dat ik dan ook heel boos kan worden. Ik veer een stukje omhoog en ik sta gelijk op. ‘Ik krijg je nog wel, Jessica Tomlinson’. Ik grinnik, ze vind het volgens mij wel leuk als ik haar de achternaam van Louis geef. Aangezien ze helemaal gek is van Louis. ‘Ah, wat fijn. Ik wist niet dat ik met Lou getrouwd was? Blijkbaar dus wel. Dankjewel, mevrouw Styles’. En nou noemt Jessica mij ook nog eens mevrouw Styles. Was het maar zo, denk ik bij mezelf. Het is een droom, een droom die toch nooit uit zal komen. Hij heeft al gedate met zoveel leuke meiden. Nou, die overtref ik niet hoor. Dan zal hij wel nooit met mij gaan daten. Vergeleken met haar ben ik gewoon een lelijk mormel. Chloe kijkt me vragend aan, ik denk dat ze ziet dat ik ergens over nadenk. Ik doe alsof er niks aan de hand is en sta op. We lopen naar de incheckbalie en checken ons in. Alles word gecontroleerd. Als alles klaar is, lopen we door. Na een tijdje zitten we dan eindelijk in het vliegtuig. Lauren zucht: ‘Pfoe, dat duurde lang.’ Ze doet haar ogen dicht. Chloe en ik zitten voor Lauren en Jessica. We luisteren samen naar Na Na Na. ‘Ik ben echt blij dat we bijna in Engeland zijn, dat we gewoon drie weken naar Engeland gaan.’ Ik slaak een gilletje en Chloe grinnikt. Als Na Na Na af is gelopen sluit ik mijn ogen, en als snel val ik echt in slaap.