-Part four

We komen aan bij een kleine bruine deur en Nicholas doet hem open. Er is een trap. Snel achtervolg ik hem de trappen op en eenmaal boven voel ik meteen een zomerig briesje in mijn haren. We zijn buiten op het dak. Ik stap nog een beetje naar vooren en heb een geweldig uitzicht. De zon gaat onder en laat een oranje gloed achter. Wouw, dit is gewoon prachtig,"zeg ik helemaal verwonderd. "Haha, ik zei toch dat je het mooi zou vinden," zegt hij lachend. "Hoe heb je deze plek ontdekt,"vraag ik terwijl ik me naar hem toe draai. "Bwa, als je net zoveel als ik hier op deze school rondloop dan kom je af en toe zo'n plekjes tegen,"zegt hij met een smile. Na nog een half uurtje stil naar het uitzicht gekeken te hebben is de zon onder en wordt het stilaan donker. "Ooh, shit!!," roep ik opeens uit wanneer ik me er aan herinner dat ik al een kwartiertje geleden op mijn kamer had moeten zijn. "Is er iets?" vraagt hij terwijl ie me bezorgt aan kijkt. "Ik had allang op mijn kamer moeten zijn ,ik ga hier zo hard straf voor krijgen," zeg ik vlug en daarna loop ik zo snel als ik kan de trap af. Eenmaal beneden loop ik de gang door tot ik opeens een vrouwenstem mijn naam hoor roepen. Verschrikt draai ik me op en zie daar Dame Devin op me aflopen. "Wat doe jij nog zo laat in de gangen? Je had allang op je kamer moeten zijn!!"roept ze kwaad tegen me. "Sorry mevrouw, ik was de tijd helemaal uit het oog verloren," zeg ik verontschuldigent. "Dat is geen excuus jonge dame," zegt ze streng. Opeens voel ik een hand op mijn schouder en accuut draai ik m'n hoofd. Nicholas. "Ze was bij mij, geef haar geen straf. Het was mijn schuld," zegt hij zelfverzekerd. Meteen verdraait het gezicht van Dame Devin in een aardig, vriendelijke blik en zegt: "Maar natuurlijk Nicholas,". "En jij nu meteen naar je bed!!," sist ze naar me. Vluchtig draai ik me om en loop daarna zo snel als ik kan door de gangen richting mijn kamer. "Waar ben jij geweest?," vraagt Isla wanneer ik de kamer kom binnengerend. "Nergens,"verzin ik snel. "Kom, zeg op,"vraagt Hadley dit maal. "Ik heb met prins Nicholas naar de zonsondergang gekeken," zeg ik terwijl mijn wangen roodkleuren. "Prins Nicholas?,"vragen ze verrast aan me. "Jep," zeg ik knikkend. "Blair...ik zou als ik jou was toch maar oppassen. Delancy is verliefd op prins Nicholas en eenmaal zij jou haat is je leven voorgoed voorbij," zegt Isla waarschuwend. "Oow," zeg ik stil en daarna leg ik me ook neer in mijn bed denkend aan wat er vandaag allemaal gebeurt is, maar ook aan de waarschuwing die Isla net zei. Zou Delancy echt zo gemeen zijn?