Part 8.0 - We gotta find her.

Melissa point of view.
Ik open langzaam mijn ogen en kijk de kamer rond. Ik merk op dat het bed van Eva leeg is. Die zal wel al wakker zijn. Mijn blik glijd naar mijn wekker en laat zien dat het half 3 midden in de nacht is. Waar is Eva dan heen? Ik kijk de kamer rond en zie dat haar spullen ook weg zijn. Ik sla snel de dekens van me af en ren in mijn te grote shirt en onderbroek naar de kamer van Louis en Harry. Ik klop luid op de deur tot die open gaat en ik op de persoon klop. “au.” Hoor ik. Geschrokken kijk ik op en laat mijn arm zakken. Er staat een vermoeide Louis in de deuropening. “Wat is er?” “Eva is weg.” Zeg ik lichtelijk in paniek. “Ze is vast naar de wc, ga slapen Melis.” Louis drukt een kus op mijn wang en wilt de deur weer dicht doen. “Nee Lou! Haar spullen..” dat is een teken voor Louis om de deur weer wagenwijd open te zetten. “Haar spullen zijn ook weg.” Fluister ik en sla mijn ogen neer. “Maar.. dan moeten we haar zoeken!” roept Louis uit en draait zich om. Ik loop achter hem aan de kamer in en zie dat hij Harry wakker maakt door op hem te springen. “Wakker worden!” “hoe laat is het?” “Half 3.” Antwoord ik voor Harry. “Waarom maken jullie me dan wakker?” hij laat zich weer naar achter vallen en sluit zijn ogen. “Eva is weg.” Zeg ik. Zijn ogen springen weer open. “We gaan haar zoeken!” zegt hij en springt op uit bed. “Eerst de anderen wakker maken.” Geef ik als tip. Louis en Harry knikken en we lopen ieder naar een ander. Louis maakt Niall wakker, Harry maakt Liam wakker en ik Zayn. Ik loop samen met Louis naar de kamer van Zayn en Niall en klop aan. Na wat gerommel gaat de deur eindelijk open. Zayn kijkt ons verbaasd en chagrijnig aan. “Wat is er?” vraagt hij terwijl hij in zijn ogen wrijft. Niall komt achter hem staan en kijkt ons op de zelfde manier aan. “Eva is weg.” “Wacht!” We kijken allemaal om naar Liam en Harry die als een gek aan komen rennen met een papiertje in hun hand. We lezen allemaal het papiertje en kijken elkaar aan met grote ogen.

Niet veel later lopen we met zijn allen aangekleed en al naar beneden. “wacht ik vraag hier even.” Zeg ik en knik naar de balie. “Kan ik je helpen?” Vraagt de vrouw die erachter zit. “Heeft u net een meisje gezien die naar buiten liep?” Vraag ik. “Uh.. Ja! Er kwam een jong meisje naar me toe en vroeg of er nog een vlucht was. Ik heb toen voor haar gekeken en toen ging ze naar het vliegtuig. Haar vliegtuig zal zo wel vertrekken!” Ik kijk de vrouw met grote ogen aan. Ik draai me om naar de jongens en ren naar ze toe. Ik roep een dankjewel naar de vrouw en trek de jongens mee naar buiten. “Ze is naar het vliegveld!” zeg ik en zie de verbaasde gezichten van de jongens. “Maar.. Waarom?” vraagt Zayn. Een traan rolt over zijn wang. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. “Daar komen we snel genoeg achter! We gaan.” Zeg ik en laat Zayn weer los. We lopen allemaal naar de rand van de straat en houden een taxi aan. Ik vertel de man het adres en al snel rijden we naar het vliegveld. In de auto zit ik met allemaal vragen. Waarom? Waarom wou ze weg? Ze had ons toch? Vond ze het niet gezellig met de jongens dan? Ik slaak een zucht en leg mijn hoofd op Louis, die naast me zit, zijn schouder en sluit mijn ogen. Louis legt zijn hand op mijn bovenbeen en knijpt er zacht in. Ik open mijn ogen weer en glimlach naar hem. Ik druk een kus op zijn wang en staar naar de weg die langzaam onder de auto verdwijnt.