Dag 6: stilte

Eindelijk stilte. Er was enorm veel commotie vandaag doordat ik aangevallen was. Ik kan weinig meer doen dan slapen en eten gevoerd krijgen. Ik baal daarvan. Ik kan niet wachten om weer te oefenen met de pijl en boog, alleen gaat dat niet door. Ik heb,ondanks de snelle ingreep van Pendwa, veel bloed verloren en ik ben nog erg zwak. Ik heb amper kracht in mijn rechterarm. Ik kan niet eens een kom met water optillen. Daarom moet ik gevoerd worden door Pendwa. Ze zit dag en nacht naast me en overdag voert ze rituelen uit die de wond sneller moetenlaten genezen. De wond is niet gaan ontsteken, dat kom voornamelijk door de kruiden van Pendwa.

Het is geen hele diepe wond. De Panter had alleen een ader geraakt. Pendwa had er binnen twee minuten een verband om gelegd dat het bloeden moest stelpen. De wond geneest goed, Pendwa zegt dan ook: “je hebt een gezond lijf”. Ik ben blij omdat het relatief snel geneest. Dan begin ik me af te vragen wat ik toch heb met panters. Ik ben al door twee verschillende panters aangevallen. Als ik het aan Kinga vraag denkt hij er ook over na, het is wel heel raar. Als ik aan het eind van de dag het gevoel heb dat ik alle opties heb overwogen waardoor panters mij aanvallen val ik eindelijk in een hele diepe slaap. Het laatste wat ik meekrijg is dat Pendwa een ritueel uitvoert, en dat ik dat raar vind, want het is diep in de avond.