Dag 4: Leren

Er word aan mijn schouders geschud. Met een schok wordt ik wakker uit een diepe slaap. Ik zie Kinga boven mijn hoofd hangen, vlakbij, ik schrik nog eens omdat Kinga zo dichtbij is. Kinga bied zijn excuses aan en zegt:” wakker worden, dag begonnen”. Ik snap niet direct wat Kinga bedoeld. Ik sta op en kleed me aan, Kinga gebaard me hem te volgen, dus doe ik dat maar.

Als hij mij pijlen en een boog geeft snap ik het, hij wilt dat ik ga jagen! Ik stamel dat ik niet weet hoe ik hiermee zou moeten jagen. Kinga schatert het uit. “Leren”, zegt hij als hij grotendeels over zijn lachbui heen is herhaald hij: “leren”. Nu snap ik het: ik moet eerst leren hoe ik ermee om moet gaan. Nu begin ik ook te lachen en Kinga duwt me een veld op.

Mijn eerste schot komt niet eens in de buurt van het doelwit, in de vorm van een strobaal. Kinga begint me gelijk te verbeteren en mijn tweede schot schampt het doelwit. Ik krijg een goedkeurende klap op mijn schouder van Kinga en dat geeft me zelfvertrouwen. Mijn derde schot raakt het doelwit en Kinga grijnst naar me. Dan besef ik hoe dichtbij het doelwit stond. Het stond maar op vijf meter afstand. Ik word een beetje rood doordat het zo dichtbij stond. Kinga ziet het en verplaatst het doelwit tien meter naar achter.

Ik jaag die dag er zo’n vier kokers vol pijlen doorheen. Ik begin het zelfs leuk te vinden. Ik kan nu redelijk goed overweg met de pijl en boog. Ik ben aan het einde van mijn oefensessie behoorlijk moe, ik ga in bed liggen en ben binnen een kwartier in slaap.