I'm the cousin of Caspian 27

Terug in het kasteel zag hij Loos, die zoals hem gezegd was, zich bezighield met het onderhouden van de wapens. Hij zat een eindje bij de rest vandaan en niemand lette op hem. Hij keek naar Nathan en wenkte hem. Tegelijkertijd maakte hij een gebaar om duidelijk te maken dat Nathan met een grote boog om de andere centauren heen moest lopen. Zijn hart klopte in zijn keel terwijl Nathan naar hem toe ging, maar geen van de anderen keek zelfs maar zijn kant op. Naast Loos lagen een hele boel zakken en kisten, waarschijnlijk allemaal van de centauren.
“Ga daar maar achter zitten, dan ziet niemand behalve ik je”, mompelde Loos.
“Weet je zeker dat dit een goed idee is? Wat als je oom ons weer samen ziet?” vroeg Nathan.
“Die is de komende uren met andere dingen bezig en voor de rest let niemand op me. Pijlen slijpen is zowat het saaiste karwijtje dat je kunt bedenken, daar valt niets aan te zien.” Dat laatste probeerde hij luchtig te zeggen, maar Nathan voelde dat het hem meer dwars zat dan hij wilde toegeven.
Pijlen slijpen mocht dan saai zijn, maar met je beste vriend kletsen, die zich verborgen hield achter een stapel proviand was dat absoluut niet. Zelfs toen Nathan ook een wetsteen vastpakte en Loos hielp, was het nog leuker dan alles wat Nathan thuis ooit gedaan had.
Ongemerkt verstreek de tijd. Nathan merkte pas hoe laat het was toen het begon te schemeren en hoe moeite moest doen om in de schaduw van alle kratten te kunnen zien waar hij mee bezig was. Hij sprong overeind.
“Wat is er?” vroeg Loos geschrokken.
“Het is al laat. Zo meteen komt je oom terug!”
“Maak je daar maar geen zorgen over, Nathan, in tijden als deze duren krijgsbesprekingen tot midden in de nacht zo niet een hele nacht”, stelde Loos hem gerust.
“Is je oom zo belangrijk dat hij daar toegelaten is?” vroeg Nathan verwonderd.
“Alleen als mijn vader er niet is…”
Nathan keek naar de jonge centaur die zijn hoeven blijkbaar heel interessant vond. Nu begreep hij waarom hij er na hun eerste ontmoeting zo snel van door ging. Hij was de zoon van een generaal en aan de eerdere reactie van zijn oom, zou die het zeker niet op prijs gesteld hebben als hij zijn zoon samen zag met een mens en al helemaal niet als ze daarvoor nog even een geheime boodschap hadden afgeluisterd.