Wir sind keine kinder mehr -2- Daisy K.

'Alstjeblieft!' zeg ik proestend van het lachen, en voel hoe Drew me op mn rug klopt 'Grappie toch? K neem gewoon mooi zwart, dit is er al bijna uit.' zeg ie terwijl hij door zn haar gaat met zijn linkerhand.
'Weet je, ik moet om half 4 en nu is het 3 uuur, zullen we dan maar snel gaan?' Braaf knik ik naar hem, en open mn kluis, waarna ik op een hoog tempo alle spullen die nodig zijn erin stop.
Als we bij de kapper zijn aan gekomen, is Drew meteen aan de beurt.
Nadat de kapper Drew's haar heeft geverft, moet Drew daar nog 10 minuten zitten zodat het erin kan trekken.
Langzaam loop ik naar hem toe 'Ziet er heel sexy uit hoor, achterover gekamt haar.' zeg ik sarcastisch, 'Moet jij zeggen, met je muts!' Zegt hij met een poging om mijn muts van mn hoofd te trekken.
Als de 10 minuten omzijn, wordt zijn haar nog gewassen, gedroogd en zijn haar wordt nog een klein beetje gemodeleerd.
Als dat allemaal gebeurt is, lopen we beide naar huis, waarna ik naar mijn kamer ga om zo snel mogelijk aan mijn huiswerk wil beginnen.
Als ik met mijn wiskunde bezig ben, komt Drew mijn kamer in gelopen 'Wat doe je?' vraagt hij droog, 'Huiswerk' antwoord ik droog terug. 'Wat vvor huiswerk doe je dan?' zegt Drew verveeld, 'Wiskunde. Hey Drew, wat is er aan de hand met je?' zeg ik terwijl ik van mijn stoel opsta en naast hem op mijn bed neerplof.