Hoofdstuk 1

Paige word wakker van de vogels die rond haar raam hun liedje fluiten. Ze kijkt even snel naar haar wekker en ziet dat het pas half 8 is, en dat nog wel in het weekend. Waarom zitten die vogels ook altijd voor míjn raam denkt ze en ze begraaft haar hoofd onder het kussen. Ze besluit maar uit bed te gaan, ze is tenslotte toch wakker.
Paige zit net te denken aan wat ze zal gaan aantrekken - niet te koud, het is tenslotte nog geen zomer, maar ook niet te warm - als ze opeens een harde knal hoort. Wat was dat? vraagt ze zich af terwijl ze naar haar raam loopt om te kijken of ze kan ontdekken wat, of wie, ze net gehoord heeft.
Paige kan vrijwel niets zien, maar wat ze kán zien, voorspelt niet veel goeds. Ze ziet rook, en niet te weinig ook, en ze ziet mensen over straat rennen.
Wat is hier in godsnaam aan de hand? Paige zet haar televisie aan en zapt langs een paar zender tot ze het nieuws voorbij ziet komen.
Wat ze daar vertellen kan Paige niet goed bevatten. Een bom ontploft, thuis, in San Fransisco. Dat kán toch niet.
Nu wordt Paige pas echt goed ongerust, zijn haar zussen wel oké? Misschien zijn ze wel omgekomen door die ontploffing, maar zo moest ze niet denken, en ze sprak zichzelf streng toe: "Niet eraan denken, alles is goed met Piper en Phoebe. Je gaat ze nu even opbellen en je zult zien dat alles oke is."
Dus dat doet Paige, ze belt Piper. Godzijdank leven we in de tijd van mobieltjes. "Piper! Wat ben ik blij dat ik je spreek. Heb je het gehoord? Er is een bom ontploft, een bóm. In San Fransisco! Een BÓM in Sán Fransísco. Kun jij het geloven? Ik niet, maar heb je al iets van Phoebe -" Paige ratelt maar door totdat Piper haar onderbreekt om te zeggen dat ze nog niets van Phoebe heeft vernomen.
Oke, dat was niet het antwoord dat ik wilde horen...
Nadat Paige het telefoontje met Piper heeft afgewerkt belt ze Phoebe, maar die neemt niet op.
Onee hè, denkt Paige Weetje wat, ik ga even bij haar langs.
Althans dat was Paige van plan, maar natuurlijk zat het haar weer niet mee. Paige pakt de autosleutel en liep naar buiten. Ze gaat in haar auto zitten en steekt de steutel in het contact. De auto reageert niet, na een paar keer opnieuw proberen komt ze tot de ontdekking dat haar auto kapot was. Als het niet op de normale manier gaat, dan maar de magische manier, en Paige orbt naar het huis van Phoebe.
Paige komt in de achtertuin van Phoebe terecht en ziet recht voor haar de puinzooi die ooit Phoebe's huis was geweest. Paige krijgt tranen in haar ogen. Phoebe. Oh nee, laat haar alsjeblieft niet dood zijn! Paige bedenkt zich geen moment en orbt naar Piper. Piper moet dit weten. Misschien kunnen we er nog iets aan doen.