From a ugly duck to a beautifull swan
about
that
...
I know this
The world couldn't care less
You're lonely
I feel this
And you wish you were the best
No teachers
Or guidance
And you always walk alone
You´re crying
At night when
Nobody else is home
Flashback
Ik duw een plukje haar uit mijn gezicht en loop de schoolpoort in. Ik loop zo onopvallend mogelijk naar het klaslokaal, in de hoop dat niemand me gezien heeft. 'Hey Laila' hoor ik iemand roepen. Zuchtend draai ik me om en zie Jonathan staan, In tegenstelling tot andere dagen staat hij alleen, Hij loop naar me toe. Bang zet ik een paar stappen achteruit 'neenee ik doe je niets' steld hij me gerust, nog steeds niet gerustgesteld, blijf ik bang stilstaan, Jonathan is een van de populairste jongens van school, en dus de grootste pester, 'zou ik je gsmnummer mogen' vraagt hij lief, 'euh waarom heb je dat nodig?' vraag ik wantrouwig. Hij haald zijn meest onschuldige glimlach boven en fluisterd 'dat kom je snel te weten als je je nummer geeft'. Ik twijfel even maar geef uiteindelijk toch toe. Met een zelfvoldane glimlach stapt hij weg.
De dag was als een waas aan me voorbijgegaan. Ik stap op mijn bus en ga zitten, als er een halte verder een oud vrouwtje op stapt sta ik mijn plaats af,Ze glimlachd vriendelijk, Geweldig oude mensen hebben mij wel graag. De melodie van mijn gsm galmd doorheen de bus, Onhandig probeer ik mijn gsm uit mijn tas te halen, Een berichtje van een onbekend nummer. Benieuwd open ik het, 'Je zag er goed uit vandaag, Kus Jonathan' Verbaasd staar ik naar het berichtje 'Echt?' antwoord ik, 'ja ik lieg nooit ' stuurd hij na een tijdje terug,
Jonathan heeft me nog een hele avond berichtjes gestuurd, Tevreden en voor de eerste keer zelfzeker stap ik de schoolpoort binnen, Het is woensdag en deze namdiddag zou ik iets gaan drinken met Jonathan, Ik ben nog maar 5 minuten de schoolpoort in als alle groepjes naar me staren dingen tegen elkaar fluisteren, en luid lachend, niet begrijpend loop ik door naar mijn kluisje, Ik haal mijn boeken voor het eerste vak eruit en wil net doorlopen. Als er een briefje uit mijn kluisje valt, 'Achterlijk kind' lees ik, Ik probeer het uit mijn hoofd te zetten frommel het tot een balletj en mik het in de vuilbak, niets verpest mijn dag vandaag, Ik loop de toiletten in en krijg de grootste shock van mijn leven, Alle sms'jes die ik vannacht naar Jonathan gestuurd heb, zijn uitgepringt en hangen uitgebreid aan de muur, Ik trek 1 van de blaadjes eraf, tranen prikken achter mijn ogen, Maar ik mag niet huilen, het mag niet, Blijkbaar is er toch iets dat mijn dag kan verpesten, Met tranen in mijn ogen loop ik de toiletten uit en bots tegen een groepje jongens, ik kijk open zie jonathan staat, Zodra hij me ziet begint hij luid te lachen, 'wat dacht je nu? Dat ik op je viel?! Oh laila wat zie je er toch zo goed uit vandaag' zegt hij overdreven zelfingenomen, Ik moet me inhouden om hem geen slag in zijn gezicht te geven maar loop dan toch weg. Ik ren het school uit, naar huis kan ik niet want dan zouden ze vragen stellen.
Nu 5 jaar en een complete make over later. Heb ik alles wat ik nooit had durven dromen. Ik haal de oortjes van de ipod uit mijn oren en loop de kamer uit. 'I just want to thank you, thank you for all the sleepless nights and for tearing me apart' fluister ik, en neem de microfoon in mijn handen, het publiek gaat uit zijn dak, Ik kijk de zaal rond terwijl de intro van hold on word ingezet. Op de eerste rij valt mij 1 persoon op Jonathan, suddently everyone starts to like you when your famous..
about
that
...
Er zijn nog geen reacties.