*11*

Na de film zitten we allemaal dood voor ons uit te staren. 'Ik verveel me', zeggen we omstebeurt. Liam en Zayn zeggen het tegelijkertijd. 'Citroen!' Gillen ze allebei uitgelaten. 'Ik zei het eerst', zeggen ze dan wéér in koor, waarna ze elkaar een klap geven. Ik lach als de jongens met een pijnlijke uitdrukking op hun gezicht over hun armen wrijven. 'Gaan we naar bed?' Vraag ik aan Harry. Alle hoofden draaien meteen naar mij om. 'Wat?' Piep ik met een rood hoofd. 'Geen seks', zeggen de vier jongens in koor. 'Ah oh', zeg ik als ze elkaar aankijken en 'citroen' beginnen te gillen. Harry pakt mijn hand vast en trekt me mee de kamer uit. 'Au!' Horen we Niall nog hard gillen.
Lachend laten Harry en ik ons op bed vallen. 'Geen seks', herhaal ik de woorden. 'Dat overleven we wel', zegt Harry met een knipoog. Hij drukt een zacht kusje op mijn lippen en begint zich uit te kleden. Hij wil net zijn onderbroek uitdoen als hij beseft dat ik erbij zit. 'Ik slaap normaal bloot', zegt hij nonchalant. 'Ik niet', antwoord ik droog. Harry twijfelt even. 'Ik mag zeker ook mijn gebruikelijke gewoonte niet doorzetten?' Vraagt hij. 'Van de jongens niet, van mij wel', zeg ik en ik wiebel met mijn wenkbrauwen. Een grijns siert zijn gezicht. 'Ik laat hem wel aan', zegt hij dan tot mijn teleurstelling.
Hij komt naast me liggen en slaat zijn armen beschermend om mij heen. 'Weet je waar ik wel eens aan denk?' zegt Harry opeens uit het niets. 'Nou?' vraag ik als het stil bijft. 'Of we nog bij elkaar blijven als de storm voorbij is', zegt hij voorzichtig. Er valt een ongemakkelijke stilte.
Wat wil hij dat ik zeg? Dat ik bij hem blijf, dat ik niet doorga met mijn avontuur? Ik ga door met mijn avontuur, hoe moeilijk dit afscheid ook al zijn...
'Misschien is dit wel een proef', onderbreekt Harry de stilte. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik. 'Nou, misschien had Liam door dat ik je echt leuk vindt. Misschien hebben de jongens daarom die regel bedacht. Om te kijken of wij ook zonder seks na deze week bij elkaar blijven', zegt Harry. Wéér valt er een ongemakkelijke stilte. 'Yara?' Vraagt Harry. 'Ja, dat zou kunnen', reageer ik een beetje te laat. Die gedachtegang had ik al een tijdje geleden gehad, maar ik weet niet of ik bij Harry blijf. Wie zegt dat hij niet hetzelfde is als de rest? Misschien laat hij me ook in de steek, net als iedereen.
'Je gaat weg naar de storm, hè?' onderbreekt hij mijn gedachte. 'Weet ik nog niet', antwoord ik eerlijk. 'Waarom ren je altijd weg?' vraagt hij dan door. 'Ik wil slapen', mompel ik slaperig. Ik wil dit gesprek niet hebben. Niet nu, niet later.

'Heb je met haar gepraat?' vraagt Louis aan Harry. Toen hij stiekem uit bed is gekropen, ben ik hem achterna gegaan. Het is nog donker, maar de eerste zonnestralen breken al door de gordijnen.
'Ik wil het er niet over hebben', zegt Harry bot. 'Dus ze verlaat je?' vraagt Louis gewoon door.
Hun stemmen klinken gedemd, slechts een fluistering in deze stilte. 'Ik wil het er niet over hebben', zegt Harry nogmaals. 'Ja dus', beantwoord Louis zijn eigen vraag. 'Ik ga ervoor zorgen dat ze niet weg wil', hoor ik Harry dan vastberaden zeggen.
Zachtjes, voorzichtig, stap voor stap, sluip ik de trap weer op. Ik ga op het randje van het bed zitten en woel met mijn handen door mijn blonde haren. Ik pak de ketting van het nachtkasje en laat het koude zilver door mijn handen glijden. 'Ik wil muziek', mompel ik tegen mezelf als ik het muzieknootje zie. Ik rommel in mijn koffer en haal mijn mp3 tevoorschijn. 'Wat wil ik horen?' mompel ik nog steeds tegen mezelf. Na een korte aarzeling kies ik toch voor The Fray. Die helpen me altijd overal weer doorheen.

'Yara?' Klinkt een vragende stem vaag door mijn muziek heen. Ik open mijn ogen en kijk recht in het beschaamde gezicht van Liam. 'Oeps, sorry', zegt hij. Mijn ogen volgen zijn ogen en komen uit bij mijn lichaam. Ik heb alleen mijn ondergoed aan. 'Maakt niet uit', zeg ik en ik ga rechtop zitten. Ik kleed me aan en kijk hem vragend aan. 'We wilde vragen of je kwam ontbijten', zegt Liam. Ik knik en berg mijn mp3 op. 'Naar wie je luisterde je?' vraagt hij nieuwsgierig als we op de trap lopen. 'The Fray', antwoord ik met een glimlach. 'Net als Harry', hoor ik Liam zachtjes fluisteren.
We gaan aan de vrolijk geklede tafel zitten en kijken elkaar aan. 'Niemand bid, toch?' vraagt Zayn meer aan mij dan aan de jongens. 'Nee', antwoord ik. Hij knikt goedkeurend en pakt een broodje. Ik volg zijn voorbeeld en smeer er chocopasta op. 'Waarom eigenlijk zo'n luxe ontbijt als we rustig aan moeten doen?' kan ik niet nalaten om te vragen. Liam haalt zijn schouders op. 'Zo'n storm duurt nooit zo lang', zegt hij nonchalant. 'Ik hoop het', fluister ik alleen maar met een blik op Harry.


--Allemaal een kudo vandaag? --