Overgave - 53

“De vuurheer is veeleisend”, zei Yue. “We doen wat we kunnen, maar we moeten hem geven wat hij vraagt. Lizzie kan er voor zorgen dat hij minder zal eisen dan hij nu vraagt, maar toch zullen we een groot offer moeten brengen.”
“We kunnen toch niet zomaar de halve stam gevangen laten nemen?”, schreeuwde iemand kwaad.
“Ofwel laten we de halve stam gevangen nemen, ofwel laten we de hele stam uitmoorden”, antwoordde Yue. “De vuurheer is te machtig, we hebben geen keuze.”
“Er zijn al veel dorpen en steden op deze manier overwonnen, opnieuw zijn bijna alle luchtmeesters uitgemoord, en ook een groot deel van het aarderijk is al onderworpen”, zei ik. “Ze hebben de waterstam een tijdlang ongemoeid gelaten, omdat ze er van overtuigd waren dat jullie hen niet te erg in de weg zouden staan. Maar nu de vorige avatar overleden is en de volgende een watermeester zou zijn, is die tijd voorbij. Ze zien de avatar als hun ergste vijand, als hun enige gevaarlijke vijand. Het is de enige persoon voor wie ze bang zijn. Ze willen voorkomen dat er een nieuwe avatar komt. En als er een avatar zou komen, moet hij onschadelijk zijn voor hij ook maar de kans krijgt iets te doen.”
“Waarom wil de vuurnatie dit?”, vroeg iemand.
“Om dezelfde reden als 500 jaar geleden. Ze denken dat vuur het machtigste element is, en dat ze daarom het recht hebben de anderen te onderwerpen”, zuchtte ik. “Ze hebben uit de vorige oorlog niets geleerd. We kunnen enkel hopen dat we hen dit keer sneller overwinnen.”
“Je bent zelf van de vuurnatie, waarom spreek je dan alsof ze je vijanden zijn? Ik bedoel, je kent daar mensen.”
“Enkel mijn ouders binden mij nog aan de vuurnatie. Ik heb een hekel aan oorlog, en ik vind dat ze gewoon te ver gaan. Ze hebben ongelijk, ze hebben het recht niet om alle anderen volken te onderwerpen. Ik zie mezelf niet langer als een van hen.” Ik zweeg. Het was moeilijk om dit uit te leggen. Natuurlijk behoorde ik nog steeds tot de vuurnatie, maar dat kon ik niet langer toegeven. Ik had mijn keuze gemaakt. Maar na de oorlog zou ik teruggaan, naar mijn ouders, en Keylina. Ik was vastbesloten haar terug te vinden. Ze moest achter de waarheid komen.