O49.

Het is 2 uur 's nachts en we hadden besloten naar huis te strompelen, mijn benen hebben nog nooit zo'n zeer gedaan. Ik en Harry hadden ons geen moment van de dansvloer afgeworpen.
Nu strompel ik dus naast hem door de nacht, plots voel ik heel goed waar al mijn spieren zitten en vind'k het belachelijk dat ik ze ook maar heb.
"This is halloween!" zingt Harry plots vrolijk, hij huppelt voor me uit alsof het hele avontuur van vannacht nog moet beginnen. "Je bent gek." mompel ik tegen mezelf, ik wil achter hem aanrennen, maar bedenk me als ik een steek in mijn voet voel.
"It's the most wonderfull time off the year.." begint Niall achter me te zingen tegen May. Ik zucht, alle jongens hadden een prachtige stem was me al opgevallen. Ik viel zo enorm uit de toon, eigenlijk.
Harry komt naast me wandelen, in het zelfde lome tempo als mij en gaat met zijn hand in mijn zak om de mijne eruit te halen en in de zijne te klemmen. "Ik laat je niet gaan." zegt hij zachtjes terwijl Niall voor sfeermuziek zorgt. Ik lach op een belachelijk verlegen manier hem, maar antwoord dan met:"Dat zien we nog wel." Ik draai een straat in en hij volgt mak, maar vraagt dan waar we in godsnaam heen gaan.
"Mijn huis, love? Ik woon hier?" vraag ik hem sarcastisch.
"Maar ik heb geen spullen bij om te overnachten." Hij trekt een triest gezicht nar mij en ik haal één wenkbrauw op. "Je mag wel een boxer van me lenen hoor." zucht ik toegevend na 2 minuten van intens gestaar.
Ik haal mijn huissleutel uit mijn borstzakje en doe op een nonchalante manier de deur open en laat hem voor het huis in, ondertussen waren we de rest van de jongens al verloren.
Hij knikt dankbaar en gaat mijn huis binnen, ik sluit de deur en hij staat in het midden van de donkere gang te tasten naar een lichtknop.
Ik knip het licht met één makkelijke beweging aan en leid hem mee naar mijn kamer.
"Hij is niet opgeruimt." wil ik waarschuwen, maar voor ik ben uitgesproken loopt hij ze al binnen en ploft hij op mijn één-persoonbed.
"Je hebt twee opties. Of je komt lekker dicht tegen me aanliggen of je zoekt een andere slaapplaats, want mij krijg je hier niet meer weg." zegt hij terwijl hij zijn gezicht in mijn hoofdkussen duwt. "Je ruikt zo lekker." zucht hij zachtjes onder zijn adem, alles wat ik op dat moment kan doen is ongemakkelijk ronddraaien in mijn eigen kamer en blozen naar de jongen die mijn bed had ingepalmd.