9

Met lood in mijn schoenen loop ik richting mijn kamer. Ik wéét dat Niall er is, maar ik wil het niet.
Na het gesprek met Harry had ik mezelf voorgenomen het Niall te vertellen én 2 minuten geleden was ik ook vol goede moed vetrokken van de wc.
Maar goed. De zenuwen waren al toegeslagen.
"aah."zucht ik nerveus als ik mijn hand op de klink leg."waarom wil ik dit ook alweer?" ik fluister het.
En dan duw ik de klink naar beneden.
Nerveus kijk ik om het hoekje en meteen zie ik Niall met zijn rug naar me toe op het bed zitten.
Hij reageert niet bij mijn binnenkomst en ik voel mijn hart sneller kloppen.
"Niall?" vraag ik voorzichtig.
Langzaam zie ik de waarige blonde kop met haren bewegen, en hij draait zich om naar me.
Zijn ogen zijn rood en ik kan zien dat hij woedend is. Ik heb echter géén idee waarover?
"hey? Wat is er?" ik kom een stukje naar het bed toegelopen en Niall glimlacht even onzeker."hey."
"is er wat gebeurd?"
"ehm." Niall zucht geiriteerd."ja."
"enne?" ik kom voorzichtig naast hem zitten, en probeer hem niks te laten merken van mijn eigen zenuwen.
"Cleo is weg."
Ik kijk Niall even niet begrijpend aan. Ze is weg?
"wat bedoel je?"
Niall wrijft door zijn haren en nors staart hij voor zich uit."ze is gewoon weggegaan. Na het eten ben ik even langs gegaan en toen vond ik dit bij de voordeur." Hij houdt een gekreukeld , half-nat briefje voor m'n gezicht.
"w-waarom is h-het..."
"ik heb gehuild."Niall word even rood en kijkt verlegen naar zijn schoenen."m-maar lees t nou maar."
Mijn ogen vallen op de sierlijk gekrulde letters.

Lieve Niall,
Je moet weten dat ik de laatste twee dagen erg leuk vond.
Ik heb erg genoten met je,

Het spijt me maar ik ben vanmorgen vertrokken terug naar London.
Wat ik je niet heb verteld is dat ik een vriend heb, al 2 jaar.
Sorry.
Zoek me alsjeblieft niet, ik doe je toch alleen maar pijn.
x
Cleo

Niall's ogen staan sip en ik voel de medelijden opborrelen.
Ik leg het briefje naast me neer en sla mijn armen om blonde jongen heen."ze is het niet waard hoor." troost ik hem.
OOh, wat ruikt hij lekker Spookt er door mijn hoofd en ik kijk naar zijn ogen. Hij heeft ze gesloten.
"bedankt."fluistert hij en dan kan ik me niet meer beheersen.
Langzaam laat ik zijn lichaam los en pak teder zijn kin vast.
De vebijstering spat van Nialls gezicht af als ik plots mijn lippen op de zijne duw.
Ik kan alleen maar genieten.
Mijn lippen op de zijne, zijn geur, zijn lichaam.
Kon dit moment maar voor eeuwig duren....
Helaas word het moment ruw verstoor als ik plots naar achteren word geduwd.
"man, wat doe je?!!" schreeuwt Niall kwaad uit."ben je niet goed in je hoofd ofzo?!"
Ik klem mijn handen angstvallig om het dekbed."n-niall," stamel ik en ik voel de tranen opwellen."sorry."
Ik zeg wel dat het me spijt maar ik heb er echt geen spijt van.
De tranen rollen over mijn wangen als ik het woeste gezicht van Niall zie.
"godverdomme'niall legt zijn handen gefrustreerd op zijn hoofd en loopt richting de deur."ik ben weg hier."
Hij opent de deur, loopt weg en gooit hem met een enorme knal weer dicht.
Dan valt er een stilte. Een pijnlijke stilte. Een stilte die ik niet kan handelen.
Ik barst in luid snikken uit en laad mezelf op het bed vallen."oh..."huil ik en een barstende koppijn komt op.
Ik had het goed verknald. Dit was precies waar ik zo lang bang voor was. Onze vriendschap was nu voorgoed voorbij. Ik had het verpest.