#1

‘dag schatje’ ik sla mijn ogen neer. Een laatste kus op mijn mond en hij loopt weg. ‘ik hou van je’ roept hij me nog, voordat de deur van de touringcar dicht slaat. ‘ik ook van jou’ roep ik dan als de tranen over mijn wangen stromen, maar hij hoort het al niet meer. Wel krijg ik nog een kushandje toegeworpen.
daar begint mijn leven dan, zonder Harry Styles. We waren samen opgegroeid, en hoe ouder we werden hoe groter onze liefde werd. Daarom ook dat hij me afgelopen winter met kerst in Parijs vroeg of ik voor altijd zijn vriendinnetje wilde zijn.
Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren hoe hij het vroeg. Met zijn vrolijke ogen, zijn lieve glimlach en die geweldige kuiltjes van hem. Ik vloog hem om zijn nek en riep meteen ja. Maar nu is dat alles voorbij. Niks voor altijd bij elkaar, gewoon uit elkaar gedreven door die stomme band van hem.
Als ik naar binnen loop krijg ik het eerste smsje al binnen ‘het komt wel goed schatje, die 4 maanden zijn zo voorbij, maar tot die tijd moeten we het maar nemen zoals het is, ik zal je gaan missen, maar voor nu is de relatie even voorbij, ik moet aan de band denken, en als ik constant met mijn gedachte bij jou ben, zal het met de band ook niet goed komen’ Tranen staan in mijn ogen wanneer ik dit lees. Hij moet dit smsje al eerder hebben gemaakt, want zo snel kan hij niet typen. Ik wist dat het er van zou komen, maar ik had het niet zo snel verwacht. ‘ik blijf van je houden ‘till the end of time XXX’ ik sluit het berichtje af, stuur maar niets terug, want dat zou ons allebei alleen nog maar meer pijn doen.