013

Na nog een tijdje beneden te hebben gezeten, neemt Harry me mee naar zijn kamer. We staan wat onwennig tegenover elkaar. Voorzichtig loop ik naar hem toe en pak zijn handen. Ik ga iets op mijn tenen staan en druk mijn lippen op de zijne. Hij kust meteen terug. Onze lippen bewegen zachtjes op en neer alsof ze voor elkaar gemaakt zijn. Een bom van verliefdheid ontploft in mijn buik. Dan voel ik zijn tong over mijn lip gaan en gewillig open ik mijn mond een stukje. Voorzichtig verkent hij mijn mond. Ik woel met mijn handen door zijn heerlijke bos krullen terwijl onze tongen een liefdesspel spelen. Ik voel dat ik bijna buiten adem raak, maar ik wil nog niet stoppen. Ik kan zo nog wel uren doorgaan. Langzaam trek ik me toch terug. ‘’Jij bent echt goed,’’zeg ik als ik weer op adem ben. ‘’Dat komt allemaal door jou,’’ is zijn logische verklaring. Ik maak een ‘aahw’ geluidje en druk een vluchtig kusje op zijn wang. We worden opgeschrikt door de deur die ruw wordt opengegooid. ‘’Zijn jullie eindelijk klaar met elkaar opeten? Ik was hier net ook al, maar jullie hoorden met niet eens,’’zegt Louis grinnikend. Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en ook Harry weet niet waar hij kijken moet. ‘’We wilden naar de Starbucks gaan, willen jullie mee?’’ ‘’Gezellig,’’zeggen Harry en ik in koor. We volgen Louis die alweer beneden staat. Ik doe mijn colsjaal om en mijn winterjas aan. ‘’Klaar om de koud te trotseren,’’vraagt Zayn die samen met Sharon voor de deur staat. Iedereen knikt instemmend en we lopen naar buiten. Het is kouder dan ik verwacht had, gelukkig is het niet zo ver. Harry ziet dat ik het koud heb en slaat zijn arm om me heen. Dankbaar kijk ik hem aan en kruip nog wat dichter naar hem toe. ‘’It’s too cold outside for angels to fly,’’fluister Harry lief in mijn oor. Zayn heeft zijn arm ook al om Sharon heen geslagen. In de Starbucks zoeken we een tafeltje op, terwijl Niall alles bestelt. Er zijn maar vijf stoelen dus ik ga bij Harry op schoot zitten en Sharon bij Zayn. Niall komt aangelopen met een dienblad vol dampende bekers. Natuurlijk heeft hij voor zichzelf ook wat te eten meegenomen. Ik blaas een beetje in mijn beker en denk terug aan net. Zonder dat ik het doorheb breekt er een glimlach door op mijn gezicht. ‘’Wat kijk jij vrolijk, was Harry zo goed,’’zegt Louis plagend als hij het ziet. Ik voel mijn wangen rood worden en steek mijn tong naar hem uit. De rest zit ons verbaasd aan te kijken. ‘’Oh, toen ik ze de eerste keer wou halen, stonden ze elkaar bijna op te eten,’’zegt Louis triomfantelijk, wat een gelach van de anderen oplevert. Ik rol met m’n ogen. Harry’s armen liggen beschermend om mijn middel heen. ‘’Laat ze maar lachen, ik heb wel het leukste vriendinnetje van de wereld,’’fluister hij in mijn oor. ‘’Ze zijn gewoon jaloers.’’ Ik druk een kus op zijn wang en leun met mijn hoofd op zijn schouder. Ik kijk naar Harry, naar zijn kuiltjes, zijn stralende lach, zijn ogen waar ik elke keer weer in verdwaal en zijn krullen die vrolijk op en neer deinen als hij lacht. Hij is zo perfect en ik mag hem gewoon de mijne noemen. Een heerlijk gevoel stroomt door mijn lijf heen. Ik voel me zo gelukkig en dat allemaal dankzij hem.