Oh Lorddd!!!!

Bill zucht en legt zijn handen in zijn zijde. Snel passeer ik hem en poets voor de zoveelste keer mijn tanden. 'Lieverd, heb je al een test gehaald?' Grommend spoel ik mijn mond. 'Of je dat nu 3 of 8 keer gaat vragen, het antwoordt blijft nee.' Hij rolt zijn ogen en Fien komt erbij met haar dochtertje op de arm. 'Je overdrijft, ik geef 5 keer over en jij denkt meteen dat ik zwanger ben!' Hij pruilt en we lopen naar de woonkamer. 'Blake, ik heb ook zo m'n twijfels.' mompelt Tom bezorgd. 'Jongens, ik ben gewoon wat ziekjes, meer niet.' zeg ik en Bill komt naast me zitten. 'Ik wil je helemaal niet beledigen liefje, maar die buik zwelt.' zegt hij met een lachje. Verbaasd kijk ik er zelf naar en het zou echt gaan lijken of ik al 4 maand ben of zo. 'Ga die test maar halen.' beveelt Simone die languit op de bank ligt. 'Ga jij hem halen, liefje?' vraag ik poeslief.


Hij tast in zijn broekzak en haalt een doosje tevoorschijn. 'Ik was voorbereid.' grijnst hij heilig. Lachend geef ik hem een kusje en verdwijn op het toilet. Vluchtig druk ik het in Bill's handen en ga zenuwachtig in de zetel zitten. Stel dat hij gelijk heeft. Tom en Fien kijken hoopvol en ik stomp ze aan. 'Gekken.' Plots verstard Bill en slaakt hij een gil. 'Je bent 4 maand, liefje!' roept hij uit en gaat met dat ding rondzwaaien. 'W-wat?...' mompel ik in trance en voel geknuffel en gekus en van alles. 'Ik ben zwanger..' zeg ik met een lachje en het lijkt of iedereen het plots gehoord heeft. 'Yeah! Ik krijg een broer of zus!' kirt Max opgewonden en klopt op Bill's zijde, nu hij niet hoger kan. 'Goed gedaan pap!' Verontwaardigd kijkt hij hem aan en wijst Max schuldig naar Tom. 'Jij kleine! Ik heb niets gezegd!' roept Tom uit. 'Hoeveel keer moet ik nog zeggen, dat hij niet Tom 2 moet worden?' zucht Bill. 'Maar ik heb niet..MAX!' en rent het mormel achterna.



Bill knuffelt me en kijkt dan bang op me neer. 'Als jij al vier maanden bent, dan...' Hij stopt en Fien begint te lachen. 'Wat?' vraag ik niet begrijpend. Hij komt langs me zitten en legt zijn hoofd op mijn schouder. 'Jullie hadden gister nog...' grinnikt ze en zit vast in de slappe lach. 'Lieverd, we proberen al 4 maand.' zucht Bill als ik het nog steeds niet begrijp. 'Omg..' fluister ik en hij gaat opstaan. 'Vandaag ga je nog naar de gynaecoloog.' beslist hij, waarna hij de keuken in verdwijnt. 'Straks heb je weer een tweeling.' grapt Simone en begint te lachen. 'Zwijg maar, straks komt er bij jou een drieling uit!' grijns ik. 'Spaar me die moeite!' zegt ze panisch. 'Nog geen weeën?' vraag Jürgen zodra hij erin komt. 'Je zal me wel horen, lieverd.' zegt ze glimlachend. 'Blake, meekomen!' roept Tom plots, gevolgd door Bill. 'We gaan nu naar het ziekenhuis.' zegt hij dan lief en we stappen in de auto. 'Maar papa! Je hebt me beloofd om nu te helpen!' gilt Max ontzet en kijkt hem ontzettend kwaad aan. Hij zucht en wend zich tot hem. 'Lieverd, straks als ik terug ben oké?' probeert hij. 'Straks, straks, het is altijd straks met jou! Ik doe het wel alleen!' roept hij uit en stampt de kamer uit. 'Liefje, hij wacht nu echt al lang op die tekst.' zeg ik bezorgd.


'Oké, maar stel dat er iets mis is met de baby..' en kijkt mij nu bezorgd aan. 'Er is niets mis met de baby.' zeg ik en kus zijn neus. 'Maar stel toch..' Ik schud mijn hoofd. 'Ik bel je als er iets mis is, oké?' Hij knikt en kust me snel voor hij zijn zoon achterna rent. Ondertussen ligt de koude gel al op zijn plek en staat Tom buiten te praten met een dokter. 'Klaar?' vraagt hij glimlachend. 'Volledig.' en hij begint. Ik kijk expres niet en hoor hem ook niets zeggen. 'Is er een probleem?' vraag ik, nog steeds niet kijkend. 'Geen problemen.' zegt hij nogal ongemakkelijk. Ik zucht opgelucht en negeer een zijn onverschilligheid. 'Zolang het gezond is en niet weer een tweeling is alles oké, ik heb de handen vol met die spruiten.' en lach er wat om. Plots begint hij te lachen en draai ik me om. 'Wat?' vraag ik zacht.

'Kijk zelf maar.' en gaat opzij. 'O Lord..' snik ik en sla een hand voor mijn mond. 'Gefeliciteerd Blake, je bent in blijde verwachting van een tweeling.' lacht hij en schud mijn hand. Ik begin te lachen en kijk ongelovig naar het scherm. 'Ik ken er eentje die vreselijk blij zal zijn!' zeg ik en veeg mijn tranen weg. 'Wil je het geslacht weten?' Ik knik en kijk gespannen naar het scherm. '2 meisjes.' verklaart hij. 'Echt?' vraag ik opgewekt. 'Ja, 2 meisjes.' en haalt de gel eraf. Ik laat het even bezinken en hijs me dan recht. 'Dit is geweldig nieuws.' verklaar ik en hij begint te lachen. 'Heb je nog vragen over iets, of voel je je zwakker..?' vraagt hij terwijl hij m'n bloeddruk meet.

'Ik voel me prima, maar nu moet ik zeker iets vaker langskomen?' Hij knikt en besluit best om de 2 maanden, als er een probleem is, liefst meteen opbellen. 'Ik heb nog een vraagje...' zeg ik dan twijfelend. 'Ik heb pas vandaag ontdekt dat ik zwanger was, dus eigenlijk hebben we iets te lang geprobeerd, vormt dat een gevaar voor het kind?' Hij schud zijn hoofd. 'Ik heb het net bekeken, en er is niets mis, dus normaal gezien is er niets aan de hand.' Ik schud hem de hand en verlaat het kantoortje. Tom zit nog druk in gesprek met die dokter, vast de verloskundige of wat.


Ik kijk maar een beetje naar de geboorte kaartjes aan het prikbord en merk nog een tweeling op. Ik leg mijn handen op mijn buik en begin weer te huilen. 'Dus jullie zijn weer met z'n tweetjes hé?' en glimlach door mijn tranen heen. 'Blake, alles oké?' Tom slaat bezorgd een arm om me heen en ik veeg grinnikend mijn tranen weg. 'Ja, hoor er is niets mis, kerngezond.' lach ik en hij kijkt me verontwaardigd aan. 'Waarom huil je?' Ik trek hem verder en haak mijn arm in de zijne. 'Ik zeg het thuis wel.' zeg ik en bedwing mijn tranen van blijdschap. Hij knikt en drukt een kus op mijn haren. FLITS..

Snel duwt Tom me in de auto en start de auto. Een horde fans komt uit het niets opgedoken en snel rijdt hij de parking af. 'Geweldig, nu staat het tegen vanavond al in de kranten, dat je zwanger bent.' Ik haal mijn schouders op en hij rijdt na een kwartier de parking weer op. De tweeling komt ons tegemoet en Bentley steekt zijn handjes uit. 'Knuffel.' moppert hij smekend. Ik neem hem op en knuffel hem nadat ik hem kietel. Binnen zie ik Bill leunend tegen de kast aan. En zowat iedereen zit in de sofa druk in gesprek met elkaar. Bill veert meteen overeind en kijkt me glimlachend aan. 'Kom eens.' zeg ik en voel weer tranen in mijn ogen. 'Die zwangerschap maakt me emotioneel.' mompel ik geïrriteerd. 'Wat is er? Is er toch iets aan de hand dan?' Hij streelt door mijn haren en neemt dan mijn hoofd beet. 'Lieverd?' Ik glimlach en knuffel hem plotseling. Ik sluit mijn ogen en reik tot zijn oor. 'Babymeisjes.'

Meteen laat hij me los. 'WAT?' roept hij opgewonden. 'Babymeisjes.' zeg ik schouderophalend. 'Hebben we een tweeling?' gilt hij en meteen is iedereen actief. 'Ja, we krijgen weer een tweeling.' snik ik gelukzalig en hij trekt me terug in zijn greep. 'Dat is..geweldig nieuws.' fluistert hij en wrijft mijn ogen droog. We krijgen felicitaties en Tom kijkt zijn broer bedenkelijk aan. 'Oké, Kaulitz, nu ga je me vertellen hoe je het doet!' We beginnen te lachen en genieten nog even van ons moment. Bill's grote kinderwens, zal echt wel slagen, ondertussen zullen we binnen 9 maanden al met 5 kids zitten onder zijn naam. Daarbij heb ik hem al horen praten over adoptie...

Dat wil ik dan nog wel zo lang mogelijk uitstellen, we moeten nog trouwen en nog...van alles en nog wat doen!! Maar dat het 2 meisjes zijn, was altijd al onze wens geweest, we hebben al 3 jongens. Dat zorgt dan sowieso voor meer leven in de brouwerij ook. Bill is daar gewoon dol op!