A neverending love story (vervolg)

our love is strong
-week later-
Ik pakte al mijn spullen in. Tranen vloeiden over mijn wangen. Vandaag was de laatste dat dat ik Joe's glimlacht ooit zal zien. Toen ik alles had ingepakt keek ik mij kamer voor de laatste keer in en draaide nog ene rondje. Langzaam liep ik naar de deur en zette de koffers neer. Ik voelde me net thuis in Amerika moet ik alweer weg. Ik pakte de klinkt van de deur en wierp ene laatste blik in de kamer en sloot de deur met een diepe zucht zachtjes achter me dicht en liep met tranen in mijn ogen naar beneden. Mijn vader en moeder zaten in de woonkamer. Ik keek naar de klok en zag dat ik nog een uurtje had. Maar nog geen teken van Joe. Zuchtend ging op de bank zitten en veegde snel mijn tranen weg. Opeens ging de deurbel. Snel sprong ik op en liep naar de deur. Snel deed ik de deur open en barste in huilen en spring in Joe's armen. Stevig sloeg Joe zijn armen om me heen en drukte zijn neus in mijn haar. Huilend keek ik hem aan "ik wil niet weg"zei ik huilend. Joe keek me droevig aan en schud zijn hoofd. Snikkend leg ik mijn hoofd tegen zijn borst. Zijn vertrouwde armen hielden me stevig vast misschien wel voor het laatste keer. Samen met Joe liep ik snikkend terug en ging op de bank zitten. Joe ging naast me zitten en sloeg zijn armen om me heen. Huilend leg ik mijn hoofd tegen zijn schouder. Zijn hoofd ruste op die van mij en zo bleven we minutenlang stil zitten tot opeens mijn moeder voorzichtig schudde "schat we moeten gaan"fluisterd ze met medelijden.
Snikkend schud ik mijn hoofd "nee ik wil niet"zei ik huilend. "sorry maar het kan niet anders" zei ze. Snikkend liet ik Joe los. Zijn vertrouwde armen verdwenen van mijn lichaam. Joe stond op en hielp me overeind. Snel sloeg ik mijn armen weer om hem heen en hield hem stevig vast. "ssh we zien elkaar nog wel een keer"zei hij sussend. Ik pakte mijn koffers en stopte ze in de auto. Joe liep met me mee. Mijn ouders zaten net in de auto toen Joe me een kus gaf. Snikkend beantwoorde ik hem en leg mijn handen tegen zijn wang. Na een paar minuten liet hij me weer los en deed de deur voor me open. Nog even hield ik zijn handen vast en stapte in. "ik zal je missen maar je moet echt goed je best doen ok en sterk zijn"zei hij met verdriet in zijn stem. Ik knikte en Joe deed de deur dicht. Snikkend legde ik mijn hand tegen de raam. Ik zag een traan van zijn wangen rollen en hij legde zijn hand ook tegen de raam. De auto reed weg en stil huilend keek ik achter om en zag Joe langzaam kleiner en kleiner worden en na ene tijdje helemaal verdwijnen. Ik verstopte me in ene hoekje en trok me benen op en snikte denkend aan Joe. Voorzichtig raakte ik mijn lippen aan die Joe net voor het laatst heeft aangeraakt.
-half jaar later-
Het ging wat beter van me maar ik kan niet stoppen met denken aan hem. Opeens kreeg ik mail dat Jonas Brothers naar Nederland zouden komen. Juichend liep ik naar beneden "mam Joe komt naar Nederland"riep ik blij. Mijn moeder keek me aan "moet hij niet werken" vroeg ze. "ik bedoel ze treden hier op"zei ik blij. Mijn vader en moeder keken elkaar aan "schat ik vind dat echt te gevaarlijk"zei mijn vader. Tranen stonden in mijn ogen "maar"zei ik met tranen. "nee nee is nee"zei mijn vader. Ik schud huilend mijn hoofd en liep naar boven. Ik hoorde mijn moeder nog zeggen "laat haar toch gaan ze moest hem al een half jaar missen"zei ze. "nee ze gaat niet wat als er iets met haar gebeurd"zei hij. Ik liet me op bed vallen. Opeens kreeg ik een idee. Snel bestelde ik een kaartje. Nu moest ik nog wachten tot het zover was. Nog maar een paar maanden van Joe verwijderd.
-dag van concert-
"mam ik ga naar Atik"zei ik en trok mijn jas aan en pakte mijn tas met mijn kaartje en alles wat ik nodig ben. "is goed schat"zei ze. "ik blijf daar logeren"zei ik dan. "vind Atik dat goed?"vroeg ze. Ik knikte. "ok dan"zei ze. Ik liep de deur uit en liep naar mijn zus haar huis. Ik liep naar binnen en gaf mijn zus een knuffel "bedankt zus"zei ik. "geen probleem"zei mijn zus met een glimlach. "maak je er ene leuke avond van?"vroeg ze. Ik knikte en keek opde klok "ok ik moet gaan"zei je. Ze gaf me nog ene laatste knuffel en ik aaide Vera nog even op haar bol "doei Vera"zei Ik liep naar de bushalte. Niet veel later kwam de bus en bracht me naar het station. Eenmaal in de trein deed ik mij mp3 speler aan. Jonas Brothers galmde door mijn oren. Ik sloot mijn ogen en een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. Als de trein stopt liep ik naar de hal waar ik Joe weer ga zien. Veel mensen stonden voor de ingang. Ik wurmde me erdoor heen en ging bij de ingang staan. Niet veel later gingen de deuren open. Als een gek liep ik naar voren om Joe straks te verassen. Snel trok ik een vest aan zodat ik door niemand herkent word zelfs niet door Joe. Na een uur te hebben gewacht gingen de lichten uit. Mijn buik begon te kriebelen tot Joe en de rest het podium op kwam. Ik heb de broers echt gemist. Ik zette mijn muts op en keek naar de grond. "WELKOM ALLEMAAL"riep Nick door de microfoon. Iedereen begon te juichen. Ik bleef naar de grond kijken en gluurde langzaam naar Joe en zag hem naar me kijken. Joe pakte de microfoon "ik hoop dat jullie allemaal een geweldige avond zullen hebben al zou ik het moeilijk krijgen want een jaar geleden ging mijn vriendin ook naar Nederland ik mis haar"zei Joe. "aaw"riep de hele zaal. Ik voelde een steek door mijn hart toen hij dat zei. De muziek begon en ik genoot van Joe's stem. Ik liep wat naar achter en werd overal plat gedrukt. Ergens achteraan deed ik mijn vest uit. Zo kon ik genieten van de muziek zonder dat Joe het merkt. Na het concert liep ik als laatstes naar buiten. Ik wachte op de taxi. De kou omhelst me. "Maria?"hoorde ik iemand zeggen. Ik draaide me om en zag Joe staan. Joe rent naar me toe en ik naar hem. Hij sloeg zijn armen om me middel en tilde me op en draaide met me een rondje en zette me neer. "wat doe je hier?"vroeg hij. "naar jouwn concert gaan"zei ik. Tranen van geluk stroomden over me wangen. Joe hield me stevig vast en gaf me een kus. "ik heb je zo gemist"zei hij en gaf me nog ene kus. Gelukkig beantwoorde ik hem en sloeg mijn armen om zijn nek. "hee leuk om je weer te zien"hoorde ik Kevin achter Joe zeggen. Ik trok me terug en gaf hem een knuffel. Nick ging naast Kevin staan "mag ik ook een knuffel?"vroeg hij lachend. Ik knikte en gaf hem ook een knuffel. "OMG ik heb jullie gemist jongens"zei ik en veegde mijn tranen weg. Joe ging achter me staan en sloeg zijn armen om mijn middel en drukte kusjes in mijn nek. "ga met ons mee"zei Joe terwijl hij door ging. "mm ik wil wel maar"zei ik maar verder kwam ik niet "please ik kan niet meer zonder je"zei Joe. "k ook niet meer zonder jou"zei ik. Zijn aandacht was net als ene verslaving en je wilt steeds meer en meer. "ik ga mee"zei ik vast besloten. Joe glunderd en samen liepen we naar de tourbus. Weg van Nederland hoe alles zou aflopen zou je niet weten maar veel kan het me niet schelen ik weet nu dat Joe en ik voor altijd zij en dat zo blijft.

ik ben zwaar deprisief zoals sommige al weten maarja hijs dus ZWAAR SLECHT maarja ik moest mijn woede eruit typen.
reactie??