Text

Toen ik wakker werd zag ik dat Jane nog altijd niet was gaan slapen. Hij was de hele nacht bij me gebleven en zat nog steeds in dezelfde houding dan gisterenavond. Toen hij zag dat ik wakker was begon hij over mijn haar te strelen. Mijn GSM trilde op het nachtkastje. Ik keek erop en zag dat ik een berichtje van Jasper had.’Hy, waarom ging je gisteren zo vroeg weg? Xx Jazzy’. Jazzy? Leuke bijnaam. Ik zuchtte en begon een bericht te maken. Vreemd genoeg kwam ik niet uit mijn woorden. Natuurlijk kon ik hem wel antwoorden. Maar was dat dan wel een eerlijk antwoord? Dus schreef ik maar:’Sorry ik ben in de war. Stuur je later wel iets terug.’Mijn gedachten schoten weer naar Jack. Daardoor kreeg ik weer tranen in mijn ogen. Jane zag het. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd. ‘Je moet Jack vergeten. Je bent veel te goed voor hem.’’Het is net andersom’zei ik. Hij was veel te goed voor mij. Ik wist dat dit nooit lang kon blijven duren. Nu ik alles eruit had gegooid begon ik pas echt te huilen. mijn GSM trilde opnieuw. Jack en Jasper stuurde tegelijk een sms. Ik las die van Jack eerst. ‘Hee sorry van gisteren. Ik kom naar je toe’. Shit hé! Daarna las ik die van Jasper. ‘Maakt niet uit. Kom morgen naar me toe. Dan kunnen we het uitpraten’. Ik zuchtte en vroeg aan Jack hoe laat hij zou komen. Hij antwoordde dat hij zo snel mogelijk wou komen en om tien uur hier zou zijn. ‘Hoe laat is het?’ vroeg ik aan Jane. Half 10. Ik veerde recht en sprintte naar de badkamer. Jane volgde me en bleef buiten op me wachten. ‘Rose,wat is e?’vroeg hij.’Leg ik later wel uit’schreeuwde ik. Terwijl ik de wasbak vol water liet lopen vroeg ik aan Jasper hoe laat ik moest komen. Hij zei dat 16 uur wel kon. Om tien voor tien was ik klaar. De bel ging. Ik deed een schietgebedje en opende de deur. Daar stond Jack. Met een rare blik in zijn ogen.