5.3 Justin Drew Bieber

Het blijft doodstil aan tafel als we de deur horen dichtslaan. Selena kijkt strak naar Victoria die het pas na een aantal minuten doorheeft. ´Wat? Het is toch zo', zegt ze veronwaardigd. 'Meisjes', zucht Ryan geïrriteerd. Dit levert hem een flinke stomp van Chaz op en kwade blikken van Selena en Victoria. 'Sorry hoor', mompelt hij pijnlijk.
'Misschien moet ik achter haar aan gaan', stel ik voor. Selena kijkt verbaasd in mijn richting. 'Je weet dat ze boos op je is hè'. 'Sel, je weet zelf ook dat je op sommige plekken van LA niet moet komen laat in de avond'. 'Ja, maar jij hoeft niet alles op te lossen hier'. 'Misschien moeten we haar gewoon bellen', oppert Chaz. 'Alsof ze ooit opneemt', zucht Ryan. 'Waarom zeg jij eigenlijk niks', val ik uit naar Victoria die nog altijd zwijgend voor zich uit staart. 'Door jou schuld is ze immers weg nu'. 'Justin doe normaal. Je hoeft je agressie niet af te reageren op haar', zegt Chaz fel en ik er van. Verdedigend gooi ik mijn armen in de lucht. 'Easy oké. Ik raak haar niet aan'. 'Nee, dat zou er nog eens bij moeten komen', mompelt hij.
Het blijft weer een tijdje ijzig stil aan de tafel tot ik opsta. 'Als niemand dan besluit iets te doen ga ik wel weer'. Selena wil ook opstaan, maar voor ze me kan tegenhouden ben ik de deur al uit. Kwaad trap ik tegen een van de losliggende steentjes op de oprijlaan. 'Waarom is alles zo moeilijk', mompel ik tegen mezelf. Ik besluit eerst maar eens naar Ali te bellen in de hoop dat ze heel misschien opneemt. Natuurlijk is dit veel te optimistisch gedacht en drukt ze me meteen weg. Ali come on. Doe niet zo kinderachtig. We moeten dit uitpraten. Allemaal! X. Maar natuurlijk krijg ik ook hier geen antwoord op. Vermoeid slenter ik over straat en het valt me op dat steeds meer mensen naar me kijken. Pas nu bedenk ik me dat ik geen enkele vermomming heb. Geen pet, geen capuchon en geen zonnenbril. This sucks.

Nadat ik zeker een uur door LA heb gelopen komt er ineens een geweldig idee bij me op. Ik ontgrendel mijn Iphone en bel naar Demi, die gelukkig wel gewoon opneemt. 'Demi, ik weet dat het misschien een rare vraag is. Maar is Alisha toevallig bij jou. Of heeft ze je gebeld?' Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn en ik kan merken dat ze twijfelt over wat ze moet antwoorden. 'Just tell me', zeg ik. 'Het is belangrijk'. 'Okee, ze is hier', geeft ze dan toe. 'En ik denk dat ze een beetje verdrietig is'. 'Zorg dat ze bij je blijft', zeg ik snel. 'Ik kom haar halen. Ben er over tien minuten'. Dan hang ik op en houd een taxi aan. Ik geef het adres van Demi en zeg de chauffeur dat als hij snel is hij extra fooi van me kijkt. Zodra hij in zijn achteruitspiegel kijkt en ziet wie ik ben grijnst hij. 'Komt goed'. Naar mijn gevoel drukt hij het gaspedaal meteen volledig in en schieten we vooruit. Het is wel duidelijk dat hij vaker mensen snel ergens heen heeft gebracht als hij behendig tussen de auto`s door rijdt. Ik ontgrendel mijn Iphone en begin een sms naar Selena te typen. Ze is bij Demi, ga haar nu ophalen. Ben over een uurtje thuis hoop ik. X justin Beter is dit gedoe hierna afgelopen want ik ben het nu alweer helemaal zat. Misschien had ik wel nooit naar LA moeten komen?

Wanneer ik bij Demi aankom en ze eindelijk de deur opent zie ik meteen dat er iets niet klopt. 'Sorry, ze is ervandoor', zegt ze verontschuldigend. Zuchtend haal ik mijn schouders op. 'Het maakt niet uit. Kan je me alsjeblieft alleen een handje helpen'. 'Tuurlijk, wat heb je nodig', glimlacht ze vriendelijk. 'Heb je misschien een pet voor me of iets om mijn gezicht een beetje te bedenken'. 'Tuurlijk'. Ze loopt weg en komt niet veel later terug met een pet in haar handen. 'Keep it. Hij is van jou, je hebt hem ooit achtergelaten'. Dan nemen we afscheid en zet ik de pet op mijn hoofd.
De eerste groep jongens die ik tegen komen spreek ik meteen aan. 'Sorry, hebben jullie misschien een meisje gezien'. Ze kijken me wat vreemd aan. 'We zien zoveel meisjes', reageert een van hem spottend. 'Blond haar, iets kleiner dan ik. En bijzonder knap. Ze lijkt een beetje op het meisje van de Gucci reclame', leg ik uit. 'Ohja, zo een kwam er net voorbij. Ze ging die kant op'. Hij wijst naar rechts en ik bedank ze. Dan begin ik vlot in de jusite richting te lopen.

Het is wel een beetje zielig voor Justin dat hij zich nou zorgen over haar moet maken en de rest eigenlijk niks doet?
Ah blij dat er weer een aantal leuke reacties waren, maar ik weet dat het er nog veel meer kunnen zijn. Of willen jullie niet dat ze het snel goedmaken?