011

Sharon POV
Ik kijk hem vragend aan en zie zijn wangen rood kleuren. ‘’Zayn,’’vraag ik na een lange stilte. Eindelijk kijkt hij op van zijn handen. Hij boort zijn bruine ogen in de mijne. Een lichte blos trekt over mijn wangen. Ik zie dat hij woorden zoekt om zijn gevoelens te verwoorden. ‘’Meteen toen ik je zag was ik verkocht. Ik heb nog nooit zo’n mooi meisje gezien.’’ Bij elk woord wordt mijn glimlach groter en bonkt mijn hart harder. ‘’Maar ik snap je best, hij is ook gewoon veel leuker en grappiger enzo. Ik kom er wel overheen.’’ Mijn mond valt open, ‘’waar heb jij het over?’’ ‘’Ik ben niet achterlijk Sharon, ik zie wel hoe close je bent met Louis.’’ Ik barst in lachen uit wat me een rare blik van Zayn oplevert. ‘’Jij.. jij denk dat ik wat met Louis heb,’’proest ik uit. Zayn knikt voorzichtig. ‘’Je liep in zijn kleren en jullie brengen zoveel tijd samen door.’’ ‘’Lou is gewoon een vriend, hij is totaal mijn type niet. Plus hij weet over mijn gevoelens voor jou.’’ Dat laatste zeg ik wat zachter. Ik kijk op en zie hem hoopvol naar mij kijken. Ik kijk in zijn schitterende ogen waar hoop blinkt. Langzaam komen onze hoofden dichterbij elkaar en ik druk mijn lippen op de zijne. Hij kust meteen terug. Hij heeft hele zachte leven, wat me niet verbaasd aangezien hij zoveel met zijn uiterlijk bezig is. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoelt en kan zo nog wel uren blijven zitten.
Dan trekt hij zich terug, naar mijn mening veel te snel. Hij bijt verlegen op zijn lip, waardoor mijn hart nog harder bonkt. We hebben nog steeds elkaars handen vast en ik kan mijn blik niet van hem afwenden. ‘’You’re so beautiful,’’fluister ik verlegen. Een blos trekt over zijn gezicht en hij lacht heel lief naar me. Mijn hart bonkt nog harder, als dat nog mogelijk was.
We worden opgeschrikt door Louis die binnenstormt. Hij staat abrupt stil als hij ons ziet zitten en een glimlach komt op zijn gezicht. ‘’Volgens mij stoor ik.’’ ‘’Blijf maar, ik wilde toch weer naar huis gaan. Het is al laat.’’ Ik druk een kus op Zayn’s wang, geef Louis een knuffel en loop met een glimlach van oor tot oor naar de woonkamer. Daar zit alleen Harry nog. ‘’Jij ziet er gelukkig uit,’’zegt hij als hij mij ziet staan. ‘’Ben ik ook. Is Rebecca al weg.’’ ‘’Ja, moet ik je ff naar huis brengen. Ik laat je nu niet meer alleen over straat gaan,’’stelt Harry voor. ‘’Is goed.’’ ‘’Ik breng Sharon ff naar huis,’’schreeuwt Harry naar boven. ‘’Is goed,’’schreeuwt Louis terug. We doen onze jassen aan en lopen naar buiten. Een gure wind zet op en ik doe mijn kraag omhoog. Met mijn handen in mijn jaszakken lopen we naar ons huis. ‘’Mag ik vragen waarom je zo gelukkig bent,’’vraagt Harry voorzichtig. Ik draai me glimlachend naar hem om. ‘’Jahoor dat mag je best vragen, ik geef alleen geen antwoord,’’zeg ik vrolijk. ‘’Ok.’’ Zwijgend lopen we verder. ‘’Hier is het, bedankt dat je bent meegelopen,’’zeg ik als we bij ons huis zijn. ‘’Geen probleem, tot morgen?’’ ‘’Ja, tot morgen. Slaaplekker.’’ ‘’Slaaplekker.’’ Ik doe de deur open en zwaai nog een keer naar Harry. Zachtjes sluit ik de deur, hang mijn jas op en loop zachtjes naar de slaapkamer. Rebecca slaapt al, dus ik doe zo zachtjes mogelijk mijn slaapshirt aan en kruip naast haar in het bed. Ik laat de hele avond nog een keer langsgaan en val met een glimlach op mijn gezicht in slaap, dromend over Zayn.
Zayn POV
Ik baal ontzettend als Louis ons komt storen. Ik had nog wel uren zo kunnen blijven zitten met haar. Ik voel me zo gelukkig. Mijn hart bonkt bijna uit mijn borstkas van geluk als ze me een kus op mijn wang geeft. Gelukkig kijk ik haar na, tot ze de kamer uit is. Louis ploft meteen naast me neer. ‘’Hebben jullie eindelijk gepraat,’’vraagt Louis waarbij hij de nadruk legt op eindelijk. Ik knik. ‘’Dat werd tijd. Jullie zijn echt schattig samen.’’ ‘’Dankje, maar ik wil graag slapen.’’ ‘’Ben al weg, slaaplekker. Droom maar lekker over Sharon.’’ Ik steek mijn tong naar hem uit. Als de deur dichtvalt trek ik mijn kleren uit totdat ik alleen mijn boxershort nog aanheb. Ik kruip onder de deken en denk terug aan de avond. Het was perfect. Denkend aan Sharon val ik in een heerlijke slaap.