10

De slaapkamer was niet groot.
De bedden paste en zelfs nauwelijks in!
En alles was blauw gekleurd.
de lakens, de gordijnen... en de vloer was hemels blauw met sterren erop.
Ik keek naar het einde van mijn bed en zag Lilith staan.
Ik haalde haar uit haar kooi en ze maakte een liefkozend geluidje.
"Aah! wat lief!! Is hij van jou?" vroeg Kohaku en ze keek de uil met haar grote, bruine ogen aan.
"Ja, en het is een zij overigens." zei ik. "Ze heet Lilith."
"Mooie naam! Ik heb ook een huisdier. Kijk."
Ze pakte een beest op dat over de vroer liep en ik zag dat het een katw was. Die zwart met wit gevlekt was.
"Dit is Miku." zei ze met een glimlach. "Zeg hallo Miku!"
Ze pakte de kat's voorpoot en zwaaide ermee naar Lilith.
Lilith maakte anders een angstig geluidje en ging op mijn schouder zitten.
"Ah, niet bang zijn voor Miku, ze doet echt niets hoor."
Ze zette Miku op haar bed en ging haar spullen uit haar hut koffer halen.
Ik begon dat ook te doen en zag dat mijn moeder er nog wat extra leesboeken bij had gedaan. Wat ik erg lief van haar vond, ze weet hoe graag ik lees.
"Dit is mijn overstaf trouwens." zei Kohaku weer en ze gaf me haar staf.
23 cm, eikenhout, met een schub van een regenboog baars. Die zijn zeldzaam weet je!" zei ze en ze keek me glimlachend aan.
"Mooi." zei ik en ik gaf haar staf terug.
"Mag ik ie van jou zien?" vroeg Kohaku en ik gaf haar met tegenzin mijn staf.
"28 cm, kastanjehout, met een traan van een elf erin." zei ik en ik pakte hem weer terug. Ik vind het namelijk niet echt fijn als andere mensen aan mijn staf zitten.
Kohaku aaide Miku over haar hoofjde heen.
"Een traan van een elf hea." zei ze zacht. "Wat voor Elf?"
"Een bos elf." zei ik terug, terwijl ik mijn boeken in mijn nachtkasje legde.





to be continued...