~ 001 Lianne.
Lianne.
Ken je dat moment dat je op een vroege morgen klaar wakker bent omdat er die dag iets geweldigs gaat gebeuren. Dat is wat ik nu om half acht in morgen heb. Na meer dan een half jaar filmpjes op mijn laptop te kijken zou ik ze eindelijk ontmoeten. De vijf leukste jongens uit mijn favoriete boyband One Direction. Nooit had ik gedacht dat ik ze zou ontmoeten. Ik kon het zelf ook nog helemaal niet geloven. De dag dat de emails werden verzonden zat ik de hele tijd te stressen. En die email wou maar niet komen. Iedere tien minuten keek ik in mijn email box. Maar geen email. De hoop op een email had ik om vier uur s ’middags al opgegeven. Iedere minuut werd ik zenuwachtige. Op een gegeven moment had ik gewoon al besloten om niet meer in mijn email te kijken. Tot er om tien voor 6 er een email kwam. Het was DE email. Als een of andere idioot zat ik te glimlachen. Meteen vertelde ik mijn moeder en vroeg of ik mocht gaan. Vandaag zou ik school skippen en de hele dag met drie geweldige meiden in Amsterdam zijn.
Met een zucht stap ik toch maar mijn bed uit. Tuurlijk moest ik weer mijn kleine broertje naar school brengen omdat ik zogenaamd ziek was. Rustig begin ik met aankleden en mijn haar en make up te doen. Even kijk ik naar de klok en zie dat het alweer acht uur is. Snel ga ik naar beneden en trek mijn uggs aan. Ik roep mijn kleine broertje en niet al te veel later zit ik alweer op de fiets naar huis. Thuis zet ik meteen mijn laptop aan en kijk even naar mijn mobiel. Met een glimlach lees ik de sms van een goede vriend van mij. Snel stuur ik weer iets terug en start dan twitter op. ‘Only 6 hours till One Direction. Can’t wait!’ tweet ik. Het enige wat ik tot nu kon doen was glimlachen. Ik had er gewoon zoveel zin in. De tijd vliegt voorbij en voordat ik het weet is het tien uur. Snel sluit ik mijn computer af en trek mijn sneakers en vest aan. Ik pak mijn identiteitskaart van de kast en mijn treinkaartje. Die had mijn moeder de vorige dag al gehad omdat ik er totaal niks van die automaten snapte. Mijn tas met mijn spullen pak ik en mijn ipod zet ik aan. Het deuntje van What makes you beautiful speelt af en er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht. Dit zou een onvergetelijke dag worden en het was nog niet eens echt begonnen. Het leek allemaal wel een droom maar ik wist dat het realiteit was. Vandaag zou een dag zijn waar je altijd al van gedroomd had en dat het nu eindelijk ging gebeuren. Dat kon ik nog steeds niet geloven. Met een vrolijke glimlach op mijn gezicht loop ik de deur uit en draai hem op slot. Dan begin ik aan mijn korte wandeling naar het station.
Reageer (4)
This is amazayn! Snel verder:9~
1 decennium geledenDit is echt leuk.
1 decennium geledensnel verder schatjes x
Nice!
1 decennium geledenGeweldig stukje !
1 decennium geledenjullie moeten snel verder ! <3333