Het breekmesje.

Daph Pov;
Ik had deze nacht slecht geslapen en daarom was ik gaan wandelen in het bos, het deed me deugd om eventjes alleen te zijn. Geen Bill, geen Eva, gewoon niemand. In tegenstelling tot Eva kon ik wel uren alleen zijn, zij dus niet. Zij moest altijd iemand om haar heen hebben, net zoals Tom, hij is ook zo. En ik leek daarom meer op Bill, hij kan ook uren alleen zijn, zonder dat iemand hem stoort.
Ik betrapte mezelf er steeds meer en meer op dat ik steeds met mijn gedachten bij Bill zat. Maar was ik nu net als Eva ook op mijn beste vriend verliefd aan het worden ?
Ik zou er alles aan doen om hem uit mijn hoofd te krijgen, hij was mijn beste vriend. Je kan toch onmogelijk met je beste vriend hebben? Al die vragen spookte als een sneltrein door mijn hoofd. Ik merkte wel op dat ik en Bill de laatste tijd wel heel goed overeen kwamen, misschien te goed voor gewone vrienden…Ik zou mezelf iets aan doen moesten we ooit ruzie krijgen daardoor.
Ik weet niet wat ik moet doen, wat ik moet denken..
Ik weet niks meer,
Na een half uur geweend te hebben in het bos, wandel ik terug naar huis. Als ik binnenkom hoor ik de bekende stemmen van Eva en Bill. Ik hoor Bill nog net zeggen ‘je begrijpt niet wat ik voor Daph voel’ voor ik naar mijn kamer ren. Wat moet ik nu doen blijven staan, of naar mijn kamer gaan ? Ik besluit dan toch om naar mijn kamer te gaan, waar een breekmesje van mijn bureau opneem. Ik ga terug op bed zetten en trek 1 streep op mijn pols, al snel volgt er een rood straaltje bloed. Hoewel de pijn redelijk brand, voel ik meer een last die van mijn schouder valt. Ik snij nog een streep, tot ik er vijf heb. En mijn pols heel dik en rood ziet, ik leg het breekmesje terug op mijn bureau. Plots staat Bill in de deuropening, vlug trek ik mijn bloes over mijn pols. En ga dan naast hem op bed zitten.