~02~

Ik was weer aan het wachtlopen. En weer spookte ze door mijn hoofd. “Serieus Seth, houd op of ik bijt je staart eraf.”. Plaagde Leah. Ze was opeens übergelukkig sinds ze een of andere jongen had ontmoet tijdens een strandfeest. Het was raar om Leah zo gelukkig te zien, maar het was een hele verbetering. “Bedankt dat je me spaart Seth.”, dacht Leah droog. “Graag gedaan.” Ik zuchtte en dacht voor de zoveelste keer aan haar. Ik vroeg me af waar ze was. Ik liep naar de bosjes, veranderde terug en liep naar het huis van de Cullens. Het was gezellig, dus ik zat daar vaker dan bij Emily tegenwoordig. Niet dat iedereen het zo leuk vond, zoals mijn moeder en Sam... Maar nog steeds. “Wil je wat eten?”, vroeg Esmé toen ik binnen kwam. “Graag. Waar zijn Jake en Renesmee?”, vroeg ik aan Bella. “Ik geloof dat Renesmee Jake heeft mee gesleurd om te gaan shoppen. Ze is nog erger dan Alice.”, lachte Bella. “Bedankt Bella.”, zei Alice droog. “Ik ga wel.” Ze liep naar de deur. “Hey Alice.”, zei een bekende stem. Mijn hart sloeg. Maggie volgde Alice de kamer in.

Ik kon niet geloven dat ze hier was. “Wat doe je hier?”, vroeg Alice. Alsof zij dat niet wist. “Sinds we terug ware in Ierland had ik het gevoel dat ik niet meer echt bij Siobhan en Liam hoorde. En een paar dagen geleden merkte ik dat ik 'gewoon' jagen niet meer wilde. Dus ik dacht: Als ik iets nieuws wil proberen kan ik het wellicht leren van de beste.” Ze lachte. “Als het mag, wil ik hier graag een tijdje bij jullie blijven.” “Natuurlijk, je bent altijd welkom Maggie.”, zei Esmé. Ik glimlachte. “Hoi, ik ben Maggie, voor als je het was vergeten.”, lachte ze. “Geloof me, dat heb ik niet.”, zei ik.