*37

Ik bedankte Carlos voor zijn bezorgdheid en keek om me heen. Ik realiseerde me ineens dat Logan er niet was. Hoe kan me dat nou in godsnaam niet zijn opgevallen? "waar is Logan?" vroeg ik. "O, girlfriend issues." zei Kendall met rollende ogen. "noem het eerder 'gestoorde, compleet doordraaiende girlfriend issues." zei Gabriela. Ze zette een groot bord met een stapel pannenkoeken op tafel en ging naast me zitten. Carlos viel gelijk aan op de pannenkoeken. Ik pakte er ook een, deed er wat stroop op en at hem laangzaam op. Ik vroeg me af wat Camille nu weer te zeuren had. "wat is er nu weer met Camille dan?" vroeg ik. "O ze klopte vanochtend aan en toen James de deur open deed om te zeggen dat Logan nog sliep, zag ze dat jij naast Logan lag en toen flipte ze. Logan was gelijk wakker en is met haaar meegegaan, om haar te kalmerern."antwoorde Nicole. "Gek dat iK er niet wakker van ben geworden" zei ik bedenkelijk. "Ik vind echt datLogan haar veel te soft behandeld." zei Kendall. We begonnen te kibbelen over Logan en Camille. Alleen Carlos at nog. Hij strooide een laag poedersuiker over zijn 5e pannenkoek en zette de bus met een klap neer, vlak voor Melody, waardoor een hele wolk suikeer uit de bus stoof. Melody begon te hoesten en zei nijdig:"Carlos, ik zit echt onder!" Carlos mompelde wat met volle mond, wat volgens mij moest overkomen als 'sorry'. Melody nam er geen genoegen mee, pakte de bus en strooide wat over Carlos. "hey! Kappen!" riep Carlos verwijtend. Melody begon er wel lol in te krijgen en deed het nog een keer. Het duurde niet lang totdat iedereeno wit was van de poedersuiker. Op de pannenkoek op mijn bord lag wel een centimeter hoog poedersuiker. Ondertussen had James de stroop ook in de strijd gegooid. Het tafelkleed kleefde aan de tafel, maar gelukkig zat er nog geen stroop op mijzelf. Dat kon ik vsn de rest niet zeggen. Melody's haar kleefde aan elkaar en Carlos' pyjama zat onder. Ondanks alle stroop leken ze nog niet uitgevochten. Gelukkig greep Nicoke in:"jongens, dit moet allemaal ook weer opgeruimd he? Anders flipt Kendalls moeder." Kendall knikte instemmend en Melody zei:" oke wapenstilstand, Carlitos?" Carlos knikte en schudde haar uitgestoken hand. Beide handen kleefden aan elkaar. "Goedemorgen!" Logan kwam binnen. "Mmm...wat ruikt het hier lekker." zei hij opgewekt. Zijn mond viel open van verbazing toe hij ons zag, wit en kleverig van de poedersuiker en stroop. "Zijn er nog pannenkoeken? Ik sterf van de honger." Hij plofte neer. Ik keek naar het bord, die helemaal leeg was. Geen enkele pannenkoek was overgebleven. "Sorry we zijn jou een beetje vergeten." zei Gabriela blozend. "wacht, je mag de mijne wel hebben, ik zit toch vol." Ik schoof mijn bord naar Logan, die er vies naar keek. Op de pannenkoek lagen nu, behalve een immense laag poedersuiker, ook dikke klodders stroop. "Bedankt, maar je mag hem houden. Ik eet wel een boterham." zei Logan. Iedereen begon te lachen en ik gaf Logan gelijk, die pannenkoek zsg er echt niet uit. "Het is zonde om hem weg te gooien" vond ik. Omdat ik vroeger vaak honger had, gooide ik niet snel eten weg, dat was ik zo gewend. "Geef maar hier!" Carlos pakt de pannenkoek en propte hem in zijn mond. "Lekkerz" zei hij met volle mond en er stoof weer allemaal suiker uit zijn mond. "Ieuww Carlos!" zei Melody en bijna waren ze weer begonnen met vechten, maar gelukkig hield Melody zich in. We begonnen met opruimen. Logn propte snel een boterham in zijn mond en ging ook helpen. Ik maakte de tafel schoon met een natte doek, een verscrikkelijk karwei. De doek plakte overal aan vast, maar uiteindeliijk lukte het me.

~weer een hfdstuk klaar! Xxxxx dank voor het lezen en please zet reacties en neem abos!~