*Epiloog*

Ik keek lachend naar Ally en Brady. Best schattig samen. Als je over vaagigheid (mijn woordje) praat. Ik lag op de thuis op de bank, met Seth, en tegenover mij lagen Ally en Brady. Ik had nooit gedacht dat ik me zo gelukkig kon voelen. Ik had mijn school afgemaakt, kon binnenkort aan mijn studie beginnen, hoefde dankzij een bezoekje van mijn moeder en zusje aan La Push niks te verbergen voor mijn zusje en het belangrijkste: Ik was over mijn ziekte en het verlies van mijn vader heen. Ik miste hem nog wel, maar op de manier waarop ik de Cullens ook mis. Belangrijk, maar niet elke minuut van de dag. “Zullen we naar de bioscoop gaan?”, stelde Ally voor. “Sure.”, zei ik, Ik wist zeker dat de film hoogstwaarschijnlijk niet interessant genoeg was om me af te leiden van degene in de stoel naast me. Ik pakte mijn tas en negeerde mijn jas, Ik keek nog even naar de foto van vijf jaar geleden, liep toen de deur uit en deed m op slot. Waarom blijven hangen in het verleden als de toekomst je zo zonnig tegemoet straalt?

EINDE

Ik wil iedereen bedanken die mijn verhaal heeft gelezen en gereageerd. Dit was het einde (Aah) en ik heb geen inspi voor iets wat lijkt op een vervolg (Aah) maar als iemand nog iets van mij wilt lezen kijk dan op mijn profiel

-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-xxx-