*15.2*~Goodbye Life?

Ik wachtte ongeduldig in het ziekenhuis. Ik had haar niet alleen moeten laten. “Kan ik dokter Cullen spreken?”, vroeg ik bij de balie. “Ja, hij heeft zo meteen pauze.” “Bedankt.” Ik wachtte ongeduldig in de kantine. “Carlisle?”, vroeg ik en hij schudde zijn hoofd. “Seth, de kans is klein dat ze het overleeft.” “Carlisle, doe alsjeblieft alles wat je kunt.” In de dubbele zin van de betekenis. “Seth, ze wil het niet.” Ik wist dat hij gelijk had, maar ik kon het niet accepteren. “Carlisle, alsjeblieft. Ik weet dat het egoïstisch is, maar ik kan niet zonder haar.” “Ik beloof niks Seth, ik kan haar niet dwingen.”

Ze lag in het witte bed en zag er slecht uit. “Aurora, wat ben je toch eigenwijs.”, zei ik. Ze keek me even diep aan. “Laat me met rust.”, zei ze fel. Ik keek haar nog een keer verdrietig aan. “Dacht je echt dat dit de manier was?”, vroeg ik. “Ik hoopte van wel.” Ze draaide zich voorzichtig om. “Aurora, kijk eens om je heen. Hier zijn mensen die van je houden en zij zullen er altijd voor je zijn.” “Het spijt me.”, zei ze. “Wat?” “Seth, je bent de liefste persoon in de wereld die ik ooit heb ontmoet, maar ik wilde het niet zien.” Ze glimlachte even. “Maar ik denk dat dit toch nog ergens goed voor is geweest.”Ze boog zich voorzichtig naar me toe en zoende me. Ik werd helemaal warm vanbinnen en sloeg mijn armen om haar heen. Ik hoorde iemand binnen komen, maar besteedde er geen aandacht aan. “Ehm, sorry Seth, maar ik moet even met Aurora praten.”, zei Carlisle. “Tuurlijk. Ik zie je zo.” Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen ik de kamer uitliep. “Waar ben jij zo vrolijk om?”, vroeg Jake, hoewel het antwoord obvius was. “Daarom, hoe ist met Renesmee?”, vroeg ik. “Goed en de Volturi is bang voor Bella's skills.” Ik lachte. “Is het toch nog ergens goed voor geweest.” “Ja, en ik ben blij dat dit voorbij is. Ik kan er niks meer aan doen en als ik dat wel zou doen vermoord Nessie me.” “Het zal wel eng rustig worden hier. Jij gaat binnenkort met de Cullens mee, ik heb geen idee wat ik ga doen en Leah is van plan naar Engeland te gaan. Dan is Embry de laatste van de Black pack.” Het klonk wel grappig. “Je weet wat ik nu wil gaan zeggen hè?”, vroeg Jake sarcastisch. “Jaja, je wilt nog steeds geen alfa zijn en je zal blij zijn als we allemaal als brave puppy's terug naar Sam gaan.” “Ja, zo ongeveer.” “Helaas kerel, gaat niet gebeuren.” Ik lachte. Alles was perfect precies zoals het nu was.