DOWN 1.

'Ik hoef je niet meer te zien Mike, mijn broertje gaat voor jou als jij daar niet mee kan leven mag je oprotten' met een klap gooi ik de deur dicht, Chris zit in een hoekje met zijn blokken te spelen en kijkt me met zijn grote oogjes aan 'Mike weg altijd?' ik knik langzaam, een klein glimlachje siert zijn gezicht en blij komt hij op mij afgerend 'Mama Papa niet altijd weg he?' mijn gezicht vertrekt en ik kijk hem serieus aan 'Ja wel lieverd Papa en Mama komen niet meer terug' boos schud hij zijn hoofd en loopt terug naar zijn blokken. Het was nog maar 4 maanden geleden dat mijn ouders bij een tragisch auto ongeluk waren overleden. Mijn vader zat in in de politiek en mijn moeder was van adellijke afkomst ze maakte een tripje naar zweden want daar komt mijn moeder oorspronkelijk vandaan en daar zijn ze aangereden en zo de ravijn in gevallen. De gedachte alleen al doet me weer huiveren, 'Elle ik wil eten' 'Ja ik ga zo je eten maken' zuchtend loop ik naar de keuken. Het was niet makkelijk de zorg zo alleen voor Chris, ik zorgde wel vaker voor hem als mijn ouders op reis gingen maar meestal namen ze hem gewoon mee, en leefde ik mijn eigen leven. 'Elle gaan wij zo een spelletje spelen' ik schudde mijn hoofd en keek hem verontschuldigend aan 'Nee Elle is moe' 'En verdrietig omdat Mike weg is he' wijs ging hij op zijn stoel zitten. Ik knikte langzaam en aaide hem over zijn haar 'Nu snel eten hoor, dan gaan ik zo een lekker bad voor jou klaar maken een verhaaltje lezen en dan kan je lekker naar bed'


So... tell me