Two

Jess Harrison.
Soms leken de dagen eindeloos perfect eindeloos te zijn. De oranje schemering in het daglicht van London liet zien dat de avond viel. De avond die alleen maar beter kon worden dacht ik.Vanavond zou Scottie langskomen bij mij en Eve. Scottie was het beste, meest attente vriendje ooit! Hij gaf me kadootjes op de momenten die ik niet verwachtte en hij nam altijd starbucks Frapps voor me mee. Hij was lief, attent en vol complimentjes, maar soms miste ik wel eens iets, maar Scottie zijn liefheid zorgde ervoor dat het wegvaagde. Eve grijnsde naar me, terwijl ik de laatste akkoorden van het lied aansloeg. ‘Genoeg voor vandaag kiddo?’ vroeg ik lachend.
‘Zeker wel, we hebben dik 50 euro verdiend, dat kan in ons spaarpotje voor NYC!’ grinnikte Eve.
Eve en ik spaarden al sinds we twaalf waren voor een reis naar NYC. We wilden de stad al bezoeken sinds onze favoriete band de Foo Fighters er woonden en de rijke snobs uit onze klas zeiden dat het er geweldig was. Helaas waren onze ouders niet zo rijk als de rest van onze klas van de privéschool. Wij waren erop gezet, omdat onze ouders het o zo belangrijk vonden om ons een goede opleiding te geven, maar alles wat wij wilden was muziek maken. ‘Zin in een etentje bij Nando’s?’ vroeg Eve lachend, ze wees op ons favoriete etenstentje aan de overkant van Oxford street. Ik stak mijn duim op, terwijl ik mijn acoustische gitaar in de tas deed.
‘Hoe laat komt Scottie eigenlijk?’ vroeg Eve aan mij, toen we door alle drukte bij Nando’s een tafeltje hadden gevonden in de hoek.
‘Eh, geen idee. Hij moest nog werken in de fabriek, maar hij zou nog smsen’ ik keek nog even op mijn nokia of hij al iets had gezonden. Maar nee, niks.
‘En wat kan ik voor jullie betekenen?’ vroeg de serveerster aan Eve en mij. Ik keek even op het menu van Nando’s en ik besloot dat ik het Eekhoorntjesbrood met tsatziki en aiolie wilde als voorgerecht en de Steak met friet en gegrilde groente als voorgerecht. Eve bestelde een championnensoep als voorgerecht en nam vis met sla en aardappeltjes gedoopt in championnesaus als hoofdgerecht. Eve was dol op champignons. Ik keek nog een keer op mijn mobieltje of Scottie al had gesmst. En net op dat moment voelde ik twee warme handen om me heen slaan die mijn nek kusten.
‘Jessie Jessie, would you be my girl’ fluisterde Scott in mijn nek. Ik lachte : ‘Hoe wist je dat ik hier was?’
‘Intuitie, en het feit dat jij en Eve altijd hierheen gaan als jullie hebben gezongen en gegitaart op straat’
Dat was het enige minpunt van Scott, hij was soms te perfect en iets te opdringerig en koos stomme koosnaampjes voor mij en gitaar spelen.
‘Ahaha, Scott toch’ glimlachte ik.
‘Heb je al gegeten Scott?’ vroeg Eve vriendelijk aan hem.
‘Ja, in de fabriek hadden ze broodjes Kroket, heb al iets gekocht. Dankjewel’ Altijd attent als Scott was tegen mijn vriendinnen.
‘Zijn dat de meisjes waar je het over had Alex?’ vroeg een zwartharige jongen aan een blonde jongen. De blonde jongen knikte naar hem en ze stootten elkaar lachend aan.
‘Oké. Die jongens kijken heel creepy naar ons’ mompelde Eve tegen ons.
‘Nee, man ze vinden mij gewoon sexy’ lachte ik. Ergens creepten ze me wel uit, maar man die zwartharige was schattig! Oké, wat gebeurde er nu, waarom kwamen ze naar ons toe.
‘Hoi, wij zijn Alex en Jack en dit zijn Rian en Zack’ de jongens bogen zich over ons tafeltje heen. ‘Wij zijn van de band All Time Low en we zouden graag een duet met jullie willen opnemen’ vertelde de blonde jongen recht voor zijn raap. Oké, was dit een grap ofzo?